Vrijgesproken…wegens te veel bewijs
19 augustus 2012
Ken je dat, van die nieuwsberichten die zo onwaarschijnlijk zijn dat je ze twee of drie keer herleest om zeker te weten dat je het goed begrepen hebt? Drug charges dropped because of too much evidence is zo’n bericht. Daarin kun je lezen dat de Amerikaanse Drug Enforcement Administration (DEA) afziet van de verdere vervolging van arts Armando Angulo omdat het bewijs tegen de man te veel ruimte in beslag neemt op de servers van de organisatie. Het gaat om twee Terabyte aan informatie (of, zoals de auteur van het bericht stelt: de ruimte die nodig is om 625.000 exemplaren van Oorlog en Vrede van Tolstoj op te slaan).
Even voor de duidelijkheid: bij de DEA werken meer dan 10.000 mensen. Dan kan het toch niet zo zijn dat de bewijslast tegen één man 5% van de opslagcapaciteit van de organisatie in beslag neemt? En als dat wel zo is: hoeveel capaciteit zou de NSA dan nodig hebben?
@
Een harde schijf van 2 TB kost rond de 110 euro op dit moment. Een NAS er om heen + 200 euro, daarmee kun je 'm benaderen op een netwerk en een externe harde schijf voor een backup +125 euro er bij, maken deze 'set' compleet. Ik neem aan dat zo'n grote rechtszaak toch wel bijna 500 euro aan hardware mag kosten (de installatie stelt weinig voor) ?! Twee uur werk van sommige advocaten is even duur… Kortom, in deze zaak is vast iets anders aan de hand…?! Wie zoekt uit wat dat is ?
@google-e0f522ae214378ab69fd2ce2e4efa59d:disqus de prijzen van externe opslagmedia dalen in rap tempo inderdaad maar ik herinner me nog wel dat een oud-collega me eens uitlegde dat het niet zo eenvoudig is als het lijkt. Op een zeker moment zaten we ook krap met de opslag van een krantenbank of beeldbank. Toen vroeg ik ook waarom er niet even een paar harde schijfjes werden bijgeprikt. Waarom dat niet zomaar kan ben ik even kwijt, maar het lag toch iets gecompliceerder, met duurzame opslag en serverruimte. Doet verder niets af aan het luchtje aan deze zaak overigens.
Voor de overstromingen in Thailand vorig jaar waren de prijzen van harde schijven lager overigens.
O.a. ICT'ers denken vaak te moeilijk en zien soms op tegen het werk en de kosten. Veel eerder spelen zaken als budgetten, de begroting, dan is dat de reden waarom 'dingen', vernieuwingen, uitbreidingen, etc. hoe- of zogenaamd (nu) niet kunnen. Dat heeft veel te maken met de wijze van 'bedrijfs'voering bij de overheid, de semi-overheid en in het grote bedrijfsleven. Dat, gecombineerd met een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel voor de organisatie, het personeel en de 'klanten'. Allemaal bekende redenen en wat mij betreft, in ieder geval deels, in mijn ogen, smoesjes. Laat je niets wijsmaken ! Waar een wil is is een weg, ook als het gaat om het duurzaam uitbreiden van de opslagruimte, hoewel een begrip als duurzaam natuurlijk 'killing' is. 'Killing' in de zin van vaag, heerlijk om je achter te verschuilen.
Nog iets anders, zelden (?!) wordt bijgehouden hoe de groei van de data verloopt om zo de opslagbehoefte in te kunnen schatten, vaak is men reactief in plaats van de organisatie en de ontwikkelingen te kennen. Dus… pas uitbreiden als de grenzen al zijn bereikt. Te laat ! Ik heb het allemaal van dichtbij gezien en meegemaakt en ken de verhalen van anderen. Positieve uitzonderingen daargelaten. Die zijn er gelukkig altijd.
Ik zal later nog eens opzoeken hoe het ook alweer precies zat. Dat duurzaam was meer een begrip dat toen in alle stukken terugkwam. Zie evt.
//www.edwinmijnsbergen.nl/2009/10/de-duurzame-opslag-van-digitale.html,
//www.edwinmijnsbergen.nl/2010/05/stapsgewijs-naar-duurzame-toegang.html (met thesis) en
//www.edwinmijnsbergen.nl/2008/11/pilot-duurzame-opslag-trugkieke.html Maar waar een wil is is zeker een weg!
Helemaal goed dat je me zo doorverwijst naar informatie over duurzame opslag. Ik moet denken aan de / een 'mate van duurzaamheid', met andere woorden, (lang?) niet alles hoeft duurzaam opgeslagen te worden. Overigens raakt dit aan de problematiek die archieven ook kennen. Wat moet en / of kun je wel en wat hoef je niet (duurzaam) te bewaren ?
Op Archief 2.0 vond daar een tijd geleden een mooie 'discussie' over plaats waarin ook suikerzakjes werden genoemd als ik het me goed herinner, yep : Briefhoofden verzamelen is als postzegels verzamelen. We weten niet wat mensen in de toekomst zouden willen weten / onderzoeken… !?
Laten we het op de wil en de weg houden, wat mij betreft.
@google-e0f522ae214378ab69fd2ce2e4efa59d:disqus het is een vraagstuk op zichzelf ja. Wat bewaar je nu precies voor wie, en wat moet je allemaal regelen zodat het ook echt bewaard blijft…en toegankelijk? Heel veel wil en wegen inderdaad 🙂