Mobiel leven: alsof we vroeger zo spraakzaam waren
23 april 2012Wie er oog voor heeft of had zal het moeten beamen: over het boek Alone Together: Why We Expect More From Technology and Less From Each Other en over auteur Sherry Turkle zelf is al veel geschreven. Ik was zelf niet van plan om het boek te gaan lezen maar na het lezen van het artikel The Flight From Conversation begin ik toch te twijfelen. Turkle deelt in dat artikel namelijk inzichten over de manier waarop ‘wij ons terugtrekken in onze mobieltjes’ die smaken naar meer. Die inzichten sluiten ook mooi aan op het stuk van Mitch Joel, waar ik eerder deze maand over schreef.
Natuurlijk heeft het vergroeid raken van complete generaties met mobiele apparatuur gevolgen. Natuurlijk doet dat iets met mensen. En het is ook niet voor niets dat het spel Phone Stacking op zo veel bijval kon/kan rekenen.
Het valt me echter wel op dat in deze discussie het ouwe trouwe gesprek zo vaak geromantiseerd wordt. Alsof je voor 1998 wel spontaan gesprekjes aanknoopte met wildvreemden, in de regen bij de bushalte. Alsof je in de jaren ’80 niet opgelucht je toevlucht nam tot de WM-22, als je weer eens in een veel te volle trein zat. Alsof je wel opkeek van je krantje dat je zat te lezen in je stamcafé, als iemand slap tegen je aan zat te ouwehoeren.
Als gesprekken interessant zijn worden telefoons heus nog wel terzijde gelegd. Toch? Of is dat -op z’n beurt- een romantisch uitgangspunt van een 40+’er?
@
Ik vind het een prachtig uitgangspunt Edwin. Ik hoorde laatst een verhaal van iemand die vertelde voor een dementerend familielid te hebben gezorgd. Het familielid was onlangs overleden. Het verhaal gaat dat het dementerende familielid kort voor zijn dood ineens een helder moment had en vroeg om een glaasje wijn. 'Nou' zei zijn verzorger (degene die mij het verhaal vertelde), 'u dronk vroeger borreltjes in plaats van wijn. Wilt u misschien en borreltje?' En samen dronken ze een borreltje. Enkele dagen later was het dementerende familielid overleden.
Hadden we het hier over mobieltjes?
En een mooi verhaal ervoor terug. Dank je Peter!
Hoi, ben het boek op dit moment ook aan het lezen maar kom er moeizaam doorheen omdat ik het nu wel gehadheb met de beschrijving van allerlei speelgoed robots/pluchen beestjes. Misschien moet ik dat eerste gedeelte maar gewoon skippen.
Huh? D. Quadakkers is Daan hoor 🙂
Haha mevrouw @Daan Skippen is soms noodzaak inderdaad. Anders komt het met sommige boeken nooit meer goed…