Klassiekers deel 189: Poing
22 maart 2012Dit is misschien wel de slechtste aller klassiekers. Het nummer was in 1992 een grote hit. Dat kon toen nog gewoon. Het is zo eendimensionaal als het maar zijn kan, maar o wee, wat hebben we er een lol om gehad. Ik herinner me nog goed hoe we dat jaar een keer met een man of 30 de discobus uit ‘poingden’, om zes uur ‘s ochtends.
Ik draag het ‘liedje’ op aan mijn lief bovendien. Niet omdat zij de muziek ook zal koesteren, maar omdat ze het al meer dan drie jaar volhoudt met de stuiterbal die ik toch ben soms. Dat is zooooo lief!
@
Ik heb het nog op een of andere cd staan, "Tophits '92" of zoiets, en moet eerlijk bekennen dat ik niet altijd heb doorgespoeld…
nou, nou, het begin van de mainstream gabber cultuur even afdoen als een eendimensionaal liedje! 🙂
Toegegeven, ik vond LA Style – James Brown is Dead leuker, maar ik wil Wessel van Diepen niet al te veel geld toeschuiven na de Vengaboys.Â
Ha Ed.. wat ben je toch een romanticus lol ;o))
Haha, het is een gek deuntje, er was op een gegeven moment zelfs een hele poing-stroming, herinner ik me. Een makker kocht al die singles. Maar toegegeven: romantisch is het niet echt. Maar humor is ook belangrijk in relaties, toch?
Goed weekend!
Hahaha mee eens…heel belangrijk vindt ik zelfs. 🙂
Jullie ook een fijn weekend. En poingse hé :o))
Poingen om doooood 🙂
poing,poing,poing….. dat van die bus vanuit de Hooi was ik ook bij, kon zo door naar mijn werk toen. Zou nou niet meer lukken denk ik.
Haha, ik ging toen inderdaad ook rechtstreeks door naar de Delta in Goes. Mocht daar volgens mij nog wat slapen die dag. Was een puike chef 🙂