Uitgesteld mobiel lezen: de opmars

Ken je apps Read it later en Instapaper? Het zijn toepassingen waarmee je artikelen kunt opslaan om ze later rustig na te kunnen lezen. Die toepassingen zijn veel populairder dan ik dacht. Op zich zegt die populariteit nog niet zoveel over de veranderingen in informatieconsumptie (je kunt artikelen tenslotte ook opslaan voor later om er vervolgens nooit meer naar om te kijken) maar na het lezen van een analyse van de data van Read it later is mijn interesse toch gewekt. Veel mensen blijken namelijk wel degelijk regelmatig terug te keren naar opgeslagen artikelen.

Read it later maakte eerder dit jaar ook een analyse van mobiel leesgedrag, waaruit naar voren kwam dat mensen steeds vaker mobiel informatie tot zich nemen, als daar gelegenheid voor is. Bij het ontbijt, tijdens het forenzen en tijdens ‘prime time’, op de bank. Op zich is dat niet zo verwonderlijk, als je kijkt naar de verkoopcijfers van smartphones en tablets, maar toch gingen mijn wenkbrauwen even omhoog. Ik verkeerde waarschijnlijk in de veronderstelling dat deze vorm van informatieconsumptie vooral in zwang was bij informatie-idioten als ik zelve. Mis.

Nu ik erover nadenk is uitgesteld lezen best fijn. Gisteravond lag ik een paar uurtjes op de bank met m’n lief. Televisie aan, hapje en drankje erbij en zij met de iPad in de hand en ik met de iPhone. Er waarschijnlijk nog genoeg mensen te vinden die dat beschouwen als ongezellig samenzijn, maar voor ons voelt het als ontspanning. Feitelijk zitten/liggen we gewoon allebei lekker te lezen, maar dan van een scherm, in plaats van uit een boek. Uiteraard knallen de sociale netwerken en online games dan ook met de regelmaat van de klok voorbij (zie ook de mooie bijdrage van Jan Klerk over dat onderwerp) maar dat maakt het -gevoelsmatig-eerder compleet dan dat het afleidt. Wel is het zo dat je niet zo vaak meer toekomt aan het ‘diepere’ lezen. Vele artikelen passeren de revu, maar doorgaans ‘scan’ je die alleen maar. Als artikelen dan echt interessant bewaar je ze voor later, of mail je ze, met één druk op de knop, even naar jezelf, zodat je er later eens goed voor kunt gaan zitten.

Zo stuitte ik gisteren op de bank ook op de analyses van Read it later. Die leken me interessant genoeg om te bewaren.Vandaag was ik vroeg wakker. Dat was een mooi moment om de bijdragen eens wat beter te bekijken. Terwijl ik het een beetje laat bezinken schrijf ik ook meteen deze posting, zonder omzien. Die posting heeft daardoor misschien niet echt een rode draad, of een listige inleiding en duidelijke conclusie; maar  door er meteen over te schrijven heb ik wel wat dingetjes voor mezelf op een rij gezet in deze context. En dat is nu precies wat ik zo prettig vind aan uitgesteld lezen en direct bloggen: het is een vorm van informatieverwerking.

@