Mijn 2011: januari

14 december 2011

Ik zei het vorig jaar ook al: sommige tradities moet je in ere houden vind ik, zo ook de terugblik op het jaar, aan de hand van de archieven van dit weblog. Zoals mijn bijdragen zijn, is ook de retrospectie: soms wordt het persoonlijk, maar meestal is het een verslag van het loeren naar de analoge en digitale wereld waar ik deel van uitmaak. Die wereld is soms nog gekker dan ik.

Januari:
2011 is een jaar geworden waarin ik over veel dingen heb gezwegen. Dat zou je misschien moeilijk kunnen geloven als je al mijn webuitingen (het blijft niet bij Mijns Inziens, Bibliotheek 2.0 en Middelburg Dronk) zou volgen, maar toch is het zo. In 2011 zouden we het namelijk anders gaan doen. Ons met een positieve benadering op alle uitdagingen storten. In goed overleg, dat natuurlijk weer wel.
12 maanden later kan ik constateren dat we de ontwikkelingen inderdaad positief benaderd hebben. Overlegd hebben we -als vanouds- ook meer dan genoeg. Maar het feit (bestaan feiten nog wel?) dat we nauwelijks zorgen of kritiek communiceerden (even afgezien van bijdragen als Libraries are screwed en Het gaat niet gebeuren) betekent niet dat we ons geen zorgen maakten, integendeel.

Op het gebied van bibliotheekvernieuwing gebeurt er van alles. De belangrijkste aanbevelingen uit het eindrapport Bibliotheek.nl werden grotendeels uitgewerkt, maar het probleem blijft dat de focus vooral blijft liggen op de techniek en ondersteuning vanuit de overkoepelende organisaties, niet op de mensen die het verschil moeten maken. Niet op het naar buiten brengen van de prachtige content met alle middelen die al jaren gratis beschikbaar zijn op het web. We wachten en vergaderen en wachten opnieuw. Je hebt inmiddels geleerd dat geduld een schone zaak is, en dat het gemiddeld 5 jaar duurt voordat noodzakelijke veranderingen echt hun beslag krijgen maar je weet ook dat zo’n tijdsspanne niet meer goed past bij een entertainment- en informatielandschap waarin je alles alleen nog maar kunt uitdrukken in miljoenen en miljarden.

Je ontkomt niet aan onderhandelingen en zeker, een solide fundering bouwen kost nu eenmaal veel tijd, maar de gemiddelde consument zal het een worst zijn. Die heeft 1001 alternatieven…en weinig aandacht en tijd. Maar hij ziet van al die pilotprojecten uiteindelijk veel minder terug dan aanvankelijk de bedoeling was.
Desondanks wil ik me houden aan het voornemen om niet continu over half lege glazen te mieren. Tegelijkertijd kan ik het niet laten om te blijven hameren op mijn geloof in kleine, flexibele teams die los staan van alle overlegstructuren, en van alle belangen en machtsspelletjes van organisaties. Er is te veel politiek en er is te veel inspraak, punt.

Elders in de wereld wordt een nieuwe lente ingeluid door internet maar gewoon uit te schakelen. Daar leren we van dat negeren ook nog een overtreffende trap heeft. Het kan altijd erger.

@