Mijn 2011: april

20 december 2011

De wereld staat op z’n kop. Alles en iedereen walst maar door. En dan zouden uitgerekend wij proberen de braafste jongetjes van de klas te zijn? Fuck that! Het is tijd om de hielen te lichten! Het is tijd voor ophef, commotie en heisa. Voor ontsteltenis, consternatie en ontwrichting! We moeten ontsnappen aan ons eigen verhaal. 2011 was het jaar van #occupy, maar wij hebben helemaal niets bezet of gesloopt. We hebben alle werken van Bakoenin in huis, maar zijn werk lezen, ho maar.

Hier spreekt de salonrevolutionair die omringd wordt door ontluikende knopjes. Een nieuwe lente, een oud geluid. Protesteren doen we -gelukkig maar- van achter het toetsenbord. Zijn we altijd netjes voor het avondeten thuis, en redden we het land en passant ook nog.

Denken we.

We redden helemaal niks. We staan gebukt en accepteren gelaten. We wachten maar gewoon af. We nemen genoegen met types als Teeven. Wtf mensen, wtf? Waar is onze schaamteloosheid gebleven? Waarom prikken we de zeepbel niet door? Willen we dan niet liever bloeien dan bloeden?

Nee hoor. Dat willen we niet. De nieuwe moraal kunnen we toch niet bijhouden. Morgen toch geen dag.

Deze paljas had er op papier best zin in, in april, zoveel is wel duidelijk.

@

Afbeelding: Banksy