Gelezen: The Story of Stuff
24 juli 2011Een rotboek. The Story of Stuff is een prima rotboek. Waarom zeg ik dat? Omdat het boek van Annie Leonard je hoofdstuk in, hoofdstuk uit een rotgevoel bezorgt. Een gevoel van onbehagen. Een schuldgevoel. Een gevoel geconfronteerd te worden met de gevolgen van het bewust je ogen sluiten voor de realiteit. Kortom: The Story of Stuff is een boek waar veel mensen geen zin in zullen hebben.
Ik had er misschien ook wel geen zin in, maar om de een of andere reden lijk ik minstens een keer per jaar een boek te ‘moeten’ kopen dat de donkere kant belicht van de moderne samenleving in het algemeen, en van het kapitalistisme in het bijzonder. Vorig jaar was het Life Inc., van Rushkoff, in 2009 was het De infantiele consument van Barber. Vraag me niet waarom ik het doe. Het zal wel iets met m’n lakse geweten te maken hebben. Of met het in ieder geval willen beseffen dat ik er, zoals zovelen, een potje van maak.
The Story of Stuff gaat over consumentisme. Over overvloed en ongelijkheid. Over onnodige spullen. Over het gif in je huis en in je eten. Over de onzin van groene verkooptruukjes. Over eenvoud van leven. Over kleine dingen die je als mens kunt doen zonder een verzuurd leven te moeten gaan leiden.
Het is belangrijk om te weten dat Leonard geen prediker is. Ze is realistisch. Kijk de film en beslis of je dit ‘verantwoord gedrukte boek’ wil lezen. Ik leen het je graag ( de geest van het boek indachtig), al was het maar omdat jij misschien ook een paar adviezen ter harte zult nemen. Dit boek is bijvoorbeeld zéér pro-bibliotheek. Als je leest hoeveel er verwoest wordt om al die papieren boeken en tijdschriften uit te geven zou je spontaan een e-reader aanschaffen, ware het niet dat die apparaten nóg meer teringzooi bevatten en hebben achtergelaten op aarde dan je katoenen shirt of de kankerverwekkende anti-aanbaklaag in je koekenpan.
Een rotboek, zeg ik nogmaals, maar een belangrijk rotboek.
Leonard, A., & Popken, H. (2010). The story of stuff: Hoe onze obsessie met spullen de planeet, onze samenleving en onze gezondheid uitput, en een visie op verandering. Utrecht: LeV.
Gerelateerd:
De infantiele consument
Gelezen: Life Inc.
Naomi Klein’s nieuwste boek
Leven met minder dan 100 bezittingen
@
Wat een 'rotblog' en dat nog wel op een toch al sombere regenachtige zondagochtend. Hartelijk bedankt hoor Edwin 🙂
Graag gedaan Peter. Dat ze het er maar lekker in mag wrijven 🙂
Fijn blog weer, Edwin! Ik vind de video ook een erg goed gemaakte presentatie met leuke doch duidelijke animaties. Toch bekruipt mij altijd het gevoel van machteloosheid. Aan het einde van de video vertelt Annie Leonard dat er oplossingen zijn voor het probleem en dat daar nu al gebruikt van wordt gemaakt – op kleine schaal in ieder geval. Ik ben daarom erg benieuwd of dat uitgebreid behandeld wordt in het boek: wat kunnen we zelf echt doen zolang als de grote coorperaties de scepter zwaaien in de wereld? Wat kunnen jij en ik doen als de zucht naar winst en omzet de wereld doet draaien en niet alle nobele motieven zoals aangegeven door Leonard? Power to the people is het antwoord? Maar hoe verkijgen we dat? Mijns inziens heeft stemmen al weinig zin bijvoorbeeld. Dus van de politiek hoeven we het niet te verwachten. Die hoop heb ik al opgegeven….
Leestip: "Ode aan de arbeid"van Alain de Botton? Prachtig onderzoek naar de rol van arbeid in ons leven en productieketens die wij niet meer overzien. //www.uitgeverijatlas.nl/result_titel.asp?Id=2120
@70d7334bce6446e0adfd1d6ef5066164 Klinkt interessant Hetty. Bedankt voor de tip. Ik ken die titel nog niet!
@b4eb4e60990a205b6084b03df3600b48 Dank je Michael! Op dat gevoel gaat Leonard inderdaad in, omdat ze daar veel vragen over kreeg. En in die zin is ze realistisch. Ze beseft dat mensen het al snel niet meer zien zitten en weer gewoon op de oude voet verder gaan. Ze vertelt hoe ze het zelf doet en in de eerste appendix geeft ze een aantal handreikingen, waar je mogelijk iets mee kan. Ik boomde daar nog over met m'n vriendin: al die kleine stapjes voelen als snel als nutteloos, maar als miljoenen het doen…
Interessante materie… Hoewel het idd erg op je gemoedstoestand drukt, wanneer je met je neus in een dergelijk boek zit. Ik geloof idd ook als miljoenen mensen die kleine stapjes doen, dit heel veel zou gaan uitmaken. Vervolgens kijk ik echter naar de mensen om me heen en zie ik daar geprogrammeerde zombies rondlopen… Ik weet niet of we uit deze conditionering zomaar kunnen stappen. Ik zie het allemaal niet snel gebeuren… (helaas dat wel – misschien ben ik ook wel te sceptisch)
Daarom wijs ik je graag op dit boek 🙂 //www.uitgeverijatlas.nl/result_titel.asp?Id=1512
Dat gaat er over hoe snel moedertje natuur onze schade weer te niet doet. Misschien iets voor een volgende vakantie 😛
p.s. Wel handig dat je bij Disqus ook je retweets te zien krijgt. Ik gaat eens even naar die tool kieken!
bluebaboon Waaat? Nog een leestip? Ik ga de koffers maar weer pakken inderdaad 🙂 Ziet er wel interessant uit. Dank je!
Disqus heeft wel een paar voordelen. Alle oude commentaren van Blogger konden ook geïmporteerd worden en inloggen is ook een stuk eenvoudiger op deze manier. Alleen mobiel, in iOS, werkt het niet goed, dat is wel jammer, nu dat platform juist zo aan terrein wint…
Edwin Mijnsbergen Goed punt, als echt miljoenen mensen het gaan doen, dan zou je mogen verwachten dat de politieke macht er ook brood in ziet. Al is het alleen maar om zieltjes, euh, stemmen te winnen voor hun eigen partijtje. Ik weet het, ik kom nogal cynisch over als het om dit soort dingen en politieke macht gaat, en dat op mijn relatief jonge leeftijd 🙂
Maar dat Cynisme deel ik hoor. Dit boek heeft dat cynisme ook weer behoorlijk gevoed. Ook daarom is het een rotding 🙂
Niet goed werken met iOS is wel minder… Voor de rest werkt het wel netjes! Jammer dat je geen analytics krijgt te zien in de gratis versie…
Ja knalt er flink in vandaag!!! 🙂 Zo zien ik het graag!