Gelezen: Generatie A

Ik heb een zwak voor de schrijver Douglas Coupland. Het gekke is dat ik mezelf pas vanochtend ben gaan afvragen waarom dat zo is, 20 jaar na het lezen van zijn eerste boek, Generatie X, en twee weken na het lezen van Generatie A, dat hij schreef in 2009. Na het lezen van een niet al te positieve recensie in The Guardian dringt het opeens tot me door: Coupland doet me denken aan mijn grote held Aldous Huxley. Ook dat is geen schrijver die sterke plots neerzet, maar ik ben dol op z’n werk, omdat het in alles getuigt van toekomstvisie en van veel inzicht in de gevolgen van de technologische stroomversnelling waar de mensheid in de twintigste eeuw in  terecht is gekomen.

Zoals Huxley de wereld beschreef die hem omringde in de jaren ’30 -en die hij voorzag voor de decennia daarna-, zo beschrijft Coupland de werelden van nu en de nabije toekomst. Het verhaal van Generatie A speelt zich ergens tussen 2010 en 2025 af. Omdat alle bijen zijn uitgestorven is er veel veranderd op aarde. En jawel. Zoals de wereldbevolking van Huxley massaal aan de Soma zat, zo zitten de mensen in Generatie A massaal aan Solon, een verslavende pil die je zorgen over de toekomst wegneemt en je continu vasthoudt in het hier en nu. Dat gegeven is uiteraard geen fictie. Alleen al in 2008 gaven Amerikanen 14 miljard uit aan Big Pharma. En Prozac? Dat werd in 2007 al aan 54 miljoen mensen wereldwijd voorgeschreven. Ik bedoel maar.

Dat Couplands verhaal vervolgens niet zo sterk is (vijf jonge mensen worden op vijf verschillende continenten door bijen gestoken (nog niet helemaal uitgestorven dus), wat wereldwijd voor een mediahype zorgt. Dubieuze wetenschappers brengen de vijf samen om uit te zoeken wat ze gemeen hebben. Als het vijftal gedwongen wordt elkaar verhalen te vertellen komt de waarheid uiteindelijk aan het licht) doet niets af aan het feit dat de schrijver net als in Microslaven en Generatie X de tijdgeest goed weet te vangen en je als lezer confronteert met de koude kant van technologie, een kant die alleen gecompenseerd kan worden met het menselijke, het sociale. Dat is voor mij al genoeg. Ik ben blij dat ik dit boek gekocht en gelezen heb.

Zie ook de bespreking van Sandra de Haan.

Coupland, D., Abelsen, P., & Neugarten, R. (2011). Generatie A: Roman. Amsterdam: J.M. Meulenhoff.

@