De zegen van niet weten

Ondanks het feit dat ik dol ben op de zegeningen van het web en de mogelijkheden die het biedt voor onderzoek en verdieping, ben ik me ook bewust van de keerzijde van de medaille. Ik zie weliswaar meer in  vloeibare intelligentie dan in de vervlakkingsverhalen van Carr en Keen, maar toch: door toedoen van de informatieovervloed op het web gaat er ook iets mis met de ontwikkeling van velen. Misschien dat ik daarom het artikel In Praise of Not Knowing, in The New York Times zo mooi vind. Twee citaten:

Instant accessibility leaves us oddly disappointed, bored, endlessly craving more. I’ve often had the experience of reading a science article that purported to explain some question I’d always wondered about, only to find myself getting distracted as soon as I started reading the explanation. Not long ago the Hubble telescope observed that Pluto’s surface is changing rapidly, and noticeably reddening. It’s not a bland white ball of ice, but the color of rust and soot. We’re not likely to learn anything more until the New Horizons spacecraft gets there in 2015. In the meantime, we just get to wonder.

en

I hope kids are still finding some way, despite Google and Wikipedia, of not knowing things. Learning how to transform mere ignorance into mystery, simple not knowing into wonder, is a useful skill. Because it turns out that the most important things in this life — why the universe is here instead of not, what happens to us when we die, how the people we love really feel about us — are things we’re never going to know.

@

Afbeelding: This isn’t Happiness