Gelezen: Privacy – Hoe nederland verandert in een controlestaat

Met privacy is het een beetje als met cultuur: veel mensen vinden dat het behouden moet blijven maar als het gaat om verzet tegen de afbraak ervan komt slechts een kleine groep mensen in actie. In het geval van de afbraak van privacy heeft dat misschien ook iets te maken met de sluipende geleidelijkheid van het proces, of misschien met dat aloude excuus ‘ik heb toch niets te verbergen’. Onzin. We hebben allemaal iets te verbergen. Al was het maar een pincode of wachtwoord.

In een nog niet gepubliceerde Argus Panoptes schreef ik een paar weken geleden:

Van Vrij Nederland-redacteur Rudie Kagie verscheen in juni van dit jaar het boek Privacy: hoe Nederland verandert in een controlestaat. Dat boek biedt, voor mensen die geïnteresseerd zijn in privacykwesties, niet eens zoveel nieuwe inzichten, maar vat wel goed samen hoe de opvattingen over privacy binnen tien jaar radicaal zijn veranderd, in de Westerse samenleving. 

Ik zie nu dat het weblog Dwarslezing er ook zo over denkt. Dwarslezer noemt het boek “Verplichte lectuur voor wie “toch niks te verbergen” heeft…”. Verplicht is het natuurlijk niet, maar ik kan het boekje iedereen aanbevelen. In 246, vlot geschreven pagina’s krijg je een goed beeld van de privacyproblematiek. Auteur Kagie beantwoordt inderdaad niet alle vragen die door die ontwikkelingen worden opgeroepen, maar maakt wel duidelijk dat verzet gerechtvaardigd is. En dan natuurlijk niet het type verzet als in ‘klikken op de de like-knop in Facebook.

Kagie voegt incidenteel artikelen toe aan het dossier Privacy op de website van VN. Een digitale preview van het boek is te vinden op Ebook.nl.

Gerelateerd:
Leestip: Blown to Bits
Uitgelezen: Digital Ego 
Privacy 2009
Soms is paranoia niets meer dan het beschikken over alle feiten
De Privacy Toolbox: 100 hulpmiddelen voor veiligheid en privacy online

@