Een tweetup aan de Zeeuwse kust

Ik vind het maar vreemd dat het fenomeen van de tweetup geen plekje krijgt binnen Wikipedia. Deletionpedia (leuke website) geeft aan dat het lemma twee jaar geleden al definitief verwijderd werd. Het is weliswaar een neologisme in Twitterstijl, maar als zodanig wel in gebruik bij duizenden mensen, in tegenstelling tot woorden als tweurtocht.

Dit terzijde. Gisteren bezocht ik met @kaasvlinder de eerste beachtweetup van Zeeland. We waren te gast bij Duinlust Dishoek. Zoals veel mensen weten houd ik niet zo van grote bijeenkomsten maar zo, op een terrasje, met een man of dertig? Dat beviel uitstekend. Ik sprak nu eindelijk eens ‘in het eggie’ met mensen die ik tot gisteren alleen digitaal had gesproken en maakte daarnaast kennis met mensen die ik zelfs op Twitter nog niet had ontmoet. Met voldoende tijd en ruimte voor een babbeltje ontstonden er zo leuke en leerzame gesprekken.

Het was een zeer gemêleerd gezelschap. De een verzorgt de communicatie bij een zorginstelling, de ander is een ondernemer in telefonie. Een jurist kletst met een marktkoopman, een makelaar geeft de hamburgers door aan een internetondernemer. Dat schept een leuke sfeer. De bindende factor, sociale media, zorgt er bovendien voor dat er altijd gespreksstof is.

Dat de Tweetup ook leerzaam was heeft alles te maken met het ‘face to face-aspect’. Op Twitter neem je meestal niet de tijd om je uitgebreid te verdiepen in de achtergronden van al die verschillende mensen. Dat hoeft ook niet. Onder het genot van een biertje doe je dat juist wel. Als je vervolgens hoort hoe al die mensen nieuwe media ervaren en benutten, valt je mond soms open van verbazing. Eenmaal thuis kijk je dan nog eens uitgebreid naar de tijdlijn van het evenement (hashtags #beachtweetupzld en #btz) en besef je dat het -in je directe omgeving- wemelt van de interessante mensen en verhalen. Al twitterend vergeet je dat wel eens, maar zonder Twitter zou je het nooit op deze manier hebben ontdekt.

Op die verhalen kom ik in de loop van de tijd nog terug. Voor nu zeg ik alleen maar: je moet het gewoon eens doen, zo’n Tweetup.

@