Terugblikken op een vreemde week
28 maart 2010Woohoo, het is zondag. Voor het eerst sinds afgelopen maandag is het me gelukt mijn mailboxen weer een beetje op orde te krijgen. Aan bloggen en andere digitale activiteiten kwam ik nauwelijks toe. Deze bewogen week stond vooral in het teken van de acties met flinke impact, de reacties daarop en mijn reageren op al die reacties. Een korte terugblik:
Maandag voerde ik een gesprek met mijn werkgever, waarna ik mijn vertrek bij de Zeeuwse Bibliotheek aankondigde. Ik meldde dat ik in functie zou blijven totdat ‘iets nieuws zich zou aandienen’. Iets met oude schoenen en niet weggooien. Die post riep veel reacties op. Niet alleen op dit blog zelf, maar ook op andere blogs, Twitter, Facebook, Hyves, via SMS en vooral: via de mail. Overweldigend, hartverwarmend en interessant. Ik was er urenlang zoet mee.
Het uitgesproken voornemen slingerde me vervolgens heen en weer tussen allerlei stemmingen. Je wilt de rust bewaren maar er spookt van alles door je hoofd. Op het werk zwalkte ik maar wat van mail naar mail (na twee weken geen werkmail afhandelen was ik daar ook een volledige werkdag mee in de weer) en voelde ik vooral de behoefte om vrij te zijn. Een beetje zen zoeken in ‘mijn derde plek‘, een beetje staren en aanouwehoeren tegen de mensen die niet bij mijn werk betrokken zijn maar die wel weten hoezeer ik erbij betrokken ben. Dat helpt. Bedankt voor de oren luitjens!
Woensdag werd mij duidelijk dat langer blijven niet zou gaan werken. De motivatie heeft een knauw gekregen en in een wereld die gewoon doordraait kun je er op wachten dat zaken escaleren. Dat ik nog geen nieuwe schoenen heb werd opeens veel minder belangrijk. In de zomer kun je best een tijdje op blote voeten lopen, vond ik, en daar komt bij: ik heb nog een paar oude schoenen. Op het terras besloot ik, na het lezen van een paar mails op de telefoon, dat ik mijn brief direct de volgende dag zou schrijven en in de komende weken, waar mogelijk, mijn resterende verlof zou opnemen.
De brief schreef ik donderdag inderdaad, nog net voordat ik een delegatie van Theek 5 ontving, om te vertellen over al het moois dat de ZB heeft te bieden. Dat idee vond ik vooraf een beetje surrealistisch maar de Brabantse collega’s waren erg relaxed en enthousiast. Toen ik vertelde over de achtergronden van de ZB, en over alle digitale activiteiten, werd ik dat vanzelf ook weer even. Ontslag of geen ontslag: de ZB is ook gewoon een hele toffe tent. Je werkt daar ook voor je lol. De ochtend was echter geen reden om de middag ook te blijven. Ik wilde meer zen. Ik gaf de brief dus af en vertrok weer.
Ook de vrijdag nam ik vrij. Gisteren stond er echter nog een laatste zaterdagdienst aan de inlichtingenbalie op het program. Van de balie nam ik in 2007 al eens afscheid maar ik viel nog wel regelmatig in…en draaide, net als alle collega’s, nog iedere zeven weken een zaterdagdienst. Ik draaide mijn laatste met gemengde gevoelens. ‘Ik moete mie soms wirn voe nie sentimenteel te doen‘. De sentimenten wist ik deze keer te vermijden. Ook nu weer kreeg ik aardige kudos via Twitter en een paar collega’s van het Zeeuws Archief brachten me twee zakjes paaseitjes. Lief.
Nu rest mij nog zo’n anderhalve week aan werktijd, waarin ik taken en kennis zo goed mogelijk zal proberen over te dragen. Dit blog ‘neem ik met me mee’ maar ik heb de collega’s er al op gewezen dat alles desgewenst uit de archieven geplukt kan worden. De inhoud heeft een Creative Commons-licentie en kan dus ook gewoon gebruikt worden, met bronvermelding. Het grootste probleem zit ‘m denk ik in de overdracht van al die kleine dingetjes die ik tussen de bedrijven door deed, die niet zijn vastgelegd in taakomschrijvingen. Alleen al om die reden kan ik wel een dag uittrekken om de mailarchieven door te spitten en relevante informatie door te sturen naar collega’s (en naar mezelf op een ander adres).
De meest gehoorde vraag in de afgelopen week is of ik al iets anders heb. Het antwoord daarop is nee. Wel is het zo dat ik nog steeds samenwerk met Rob en ook nog schrijf voor Digitale Bibliotheek en Bibliotheekblad (en een boekbespreking in nummer 4 van InformatieProfessional) maar van die opdrachten alleen kan ik niet leven. Daarom ben ik van plan rustig te kijken wat de mogelijkheden zijn en pas dan te beslissen welke acties ik daarna nog moet ondernemen. Het is nu niet verstandig om overhaast beslissingen te nemen denk ik.
Ik ga in juni ook nog op vakantie naar Italië met mijn meisje. Dat heeft zij misschien nog wel meer verdiend dan ik. Stel je alleen maar eens voor hoe het moet zijn om hele dagen de stuiterprins die ik nu ben over de vloer te hebben. Ik heb respect voor haar geduld, begrip en liefde.
Dat neemt niet weg dat ik dat ik ook best naar Oostenrijk zou willen. Daar. Alleen maar om een biertje te drinken.
Fijne reis en proost alvast dan maar! 🙂
Proost alvast !
Je kunt ook via Oostenrijk naar Italië (:-). Even tussen de "hoge joekels" door, even jodelen en gillen op een hoge alp en vervolgens met "con amore" naar Italië. ( lucht op en relativeert).
Heel veel respect!
Ik wens je enorm veel plezier, geluk en liefde en alles komt helemaal goed, geloof me 😉 En mocht je eens gezellig willen hangen met iemand die je keuze volledig deelt en ook de zogenaamd normale gang van zaken vaarwel gezwaaid heeft, laat het me dan zeker even horen 😉
Nogmaals: respect!
Tjonge, Edwin, ben ik door allerlei omstandigheden een weekje niet echt online geweest, lees ik ineens jouw bericht! Heel schokkend, hoewel er achteraf misschien al iets duidelijk werd toen je even tijdelijk gesloten was. Ik hoop dat je een geweldige plek vindt. Heel goed dat je daar de tijd voor neemt. De ZB zal zonder jou toch een heel ander imago krijgen.
Fijne en relaxte vakantie en blijf alsjeblieft in contact door te (micro)bloggen!
Ik snap het helemaal.
Dikke kus voor jou en je meisje.
@Twan en Boesje: Thanks! Proost 🙂
@Annie: de vakantie is pas in juni gepland, en dan met het vliegtuig…maar wie weet huren we nog wel een auto en maken we een mooie omweg inderdaad!
@Anarchiel: jij zal niet makkelijk te vinden zijn waarschijnlijk maar ik waardeer je aanbod. Dank je!
@kuipje: thanks. Dat komt helemaal goed.
@Cis: kus terug van ons beiden!
Nou Edwin, Ik vermoed dat er vanzelf iemand bij je aan de deur klopt die je graag wil binnen halen. Nog geen aanbieding gekregen?? Succes en geniet even van de vrije tijd. En je vakantie. Zal een lange denkperiode aan vooraf zijn gegaan, lijkt mij. Gr Jannie (janjan 1412, bieb Emmen'
Als de kogel eenmaal door de kerk is, dan moet je inderdaad je koffers pakken, je zegeningen tellen, handen schudden, knopen tellen en de toekomst tegemoet treden.
Er komt vast veel moois op jouw pad! Succes en hopelijk toch een keer tot ziens
'1. geen sigaretten roken; 2. Geen of weinig zout gebruiken; 3. Waken tegen overgewicht; 4. Zorgen voor lichaamsbeweging.
Zuipen en de rest net als vroeger.'
Gerard Reve
Nu je toch aan het veranderen bent 😉
Héél véél goed gewenst en ik hoop dat je in de bibliotheekwereld kunt blijven, maar dat is misschien een egoïstische gedachte.
Joh! De berichten hadden me wel bereikt dat het niet 'helemaal lekker' ging, maar tijdens mijn weekje Rome is ineens alles in een stroomversnelling geraakt. However, het is goed dat je voor je gevoel gekozen hebt, het is een moedige maar vooral ook verstandige keuze denk ik zo. En er komt ongetwijfeld iets op je pad waar je je happy bij voelt. Ga genieten samen in Italië nu de knoop is doorgehakt.
Thanks voor de update, dat moet een roerige week geweest zijn!
Fijne vakantie en ik hoop dat er binnenkort iets moois op je pad komt, waarin je je digitale ei kwijt kunt! 😉
Ben ik er een week tussenuit geweest vanwege het lopen van een paar etappe's van Het Pieterpad gebeurt er van alles. Heel jammer Edwin dat je vertrekt. Ik hoop dat je blijft in de bibliotheekwereld. Digitale vernieuwers zoals jij hebben we hard nodig! Veel goeds gewenst en voor straks: een fijne vakantie met je meisje.
(dit is een 2e poging tot het geven van een reactie, waar is mijn 1e gebleven? misschien dubbelop nu?)
Net als Kuipje lees ik nu pas je berichten hierover. En net zoals vele anderen schrik ik ook!
Edwin, het gaat je goed, en er blijft vast een of andere mogelijkheid over je te blijven volgen.
En zoals je al ergens schreef: de archieven, die ik regelmatig raadpleeg, blijven gelukkig beschikbaar.
Edwin, Bedankt!
Hetty Odenthal, bibliotheek Wierden en Deventer
Hey Edje,
Las je krabbel aan Maart.
Tijd voor een potje poker zullen we maar zeggen….
Moedig besluit, maar ik ben ervan overtuigd (net als iedereen hier lees ik) dat er snel veel te veel werk op je pad zal komen.
Wellicht nog iets interessants via mijn werkgever….laat maar weten als de lobby machine aan de gang moet!
We spreken,
Mzzl.
Via Oostenrijk naar Italië kan een optie zijn. Ik kan het je aanraden, het is een prachtig land waar ze heerlijke Obstler (even googlen) brouwen. Proost!
Daan x
Ps: En op de terugweg maken jullie natuurlijk een tussenstop op het altijd relaxte Pukkelpop in Hasselt België 😉
Ik blijf het een surrealistisch verhaal vinden. Duidelijk is dat het hek om Jurassic Parc weer gerepareerd is en de spanning er weer op staat:)
Ben zeer benieuwd waar je allemaal je mooie kunsten zal vertonen!
een moedig besluit! Het lijkt me inderdaad niet gemakkelijk om afscheid te nemen, maar het zijn spannende tijden in bibliotheek- en informatieland. Voor iemand met jouw kwaliteiten is er ruimte genoeg, lijkt mij. Ik wens je succes met het zoeken naar een nieuwe rol.
Dank je wel Hans!
Nou, daar waren we even stil van. Wat dapper van je en wat spannend. Maar hoe moet het nu met ons? Ik hoop dat je een fucking-leuke plek vind en dat je nog steeds mijn onuitputtelijke bron van informatie zult blijven. Succes!
@Tineke: dank je wel! Daar ga ik zeker mijn best voor doen. De online verhuizing is in ieder geval alvast begonnen, het moederschip is weer online. De rest volgt hopelijk snel.
Succes met de doorstart van je blog en met wat er verder op je pad komt.
Dank je wel Lieke!
Inspirerend hier. Kom hier terecht, omdat ik ook ontslag wil nemen zonder een andere baan te hebben, en dit als oude bok in crisistijd. Nou je hebt het goed overleeft.
@Clara Hoi, ik kan natuurlijk niet voor een ander spreken, maar twee jaar later kan ik niet beweren dat ik spijt heb van mijn stap toen, integendeel. Er zijn ook nadelen uiteraard, maar de vrijheid is onbetaalbaar. Ik denk dat ik het mede aan de kracht van nieuwe media heb te danken dat ik ook nog niet zonder inkomen heb gezeten. Maar ik beschouw dat nog steeds niet als een vanzelfsprekendheid, moet ik toegeven. Houd er nog steeds rekening mee dat ik me op zeker moment weer bij een uitzendbureau moet melden. Maar met dat als uitgangspunt valt alles mee. Ik weet niet wat jij doet, maar ik wens je veel succes!