Bloggen is voor slakken en ouwe lullen
07 februari 2010
Er zijn mensen die een blogpost of vier per dag overdreven vinden. Daar heb ik al genoeg over gezegd. Maar zeg nu niet dat ik te veel of te snel publiceer. Komaan. Ik ben een slak. Ouwe poep. Vergane glorie. Een achterhaald concept.
“Jongeren vinden zelfs bloggen te traag”, kopt ND. Nicholas Carr vreest dat hij met blikjes bekogeld gaat worden. Associated Press heeft het over geploeter.
De aanleiding? Het meest recente onderzoek van Pew.
Yo Biaats, kom maar op met die rollator!
@
wil je een mandje op je rollator? Kun je je slakkenvoer in vervoeren!
Jaaaaa!
Tja, je blijft niet eeuwig jong hè. Het moment (meestal zo rond het 40e levensjaar) waarop je je dat realiseert is wel 's een beetje confronterend, maar het went wel hoor. Gewoon verder gaan tot de volgende confrontatie (zo rond het 60e levensjaar), waarop je je realiseert dat je nu echt (bijna) oúd bent. De tijd daartussen? Dat is wat ze vroeger (of nog steeds?) de middelbare leeftijd noemden 😉
En wat dacht je van 'n rolstoel Edwin?
Tja, jongeren zijn altijd al sneller, ongeduldiger en sneller uitgekeken dan ouderen. Dat zal ook m.b.t. nieuwe digitale toepassingen zijn. Ouderen moeten daarom ook nooit jongeren proberen na te doen, maar gewoon zichzelf blijven.
Ook tragere mensen en media hebben hun waarde.
Het idee van je blog als thuisbasis of moederschip vind ik wel een goeie en aantrekkelijke.
Klinkt vooral als minder gedrevenheid om zelf iets uit te schrijven, maar vooral als spotter door het leven te gaan. Iets dat je met 140 karakters echt niet kan doen, tenzij je misschien in kranten advertentie taal gaat spreken.
Ik stel voor dat we alvast lid gaan worden van de Rollator pv 🙂
En wat zullen die jongeren dan wel niet van boeken vinden? Die zijn nog dikker dan blogs!
Bah, onelinercultuur.
Gerrit Komrij zei het al: kwaliteit is zooo 20ste eeuws…
Ik kom graag in het slakkenpraathuis onder het genot van een glaasje grenadine rood een potje bloggen. Stoel is niet nodig, mijn rollator heeft een ingebouwd stoeltje 🙂
@schrijver: ik zal het moeten accepteren inderdaad. Ik ga maar voor de voordelen ervan. Krijg ik nu overal korting enzo?
@Marlies: ben blij dat ik daar nog niet in hoef te zitten, maar Magee is de bom!
@Bas: soms neem je dingetjes onwillekeurig over, zeker als ze grappig zijn, maar het is inderdaad beter om uit te gaan van het verschil. Uiteindelijk zijn we allemaal een keer aan de beurt.
@benoit: gemak dienst de mens inderdaad, soms ook ten koste van diepgang maar omdat ik zelf toch ook nogal twitterliefhebber ben ben ik toch ook vrij positief over dat platform als alternatief. Met 10 x 140 karakters kom je soms ook een heel eind…
@essen: lol. Pimp my ride 🙂
@Festina: ik ken er genoeg die daar he-le-maal niets mee hebben inderdaad. Maar wat is kwaliteit? Er zijn ook heel veel pulpboeken geschreven die het in termen van kwaliteit vast afleggen tegen digitale uitwisseling van ervaringen en links…
@Anneke: ik zag laatst een bejaard stel keuvelen op de Middelburgse Markt, die allebei op hun rollator zaten. Zag er best chill uit 🙂
Toen ik zei dat je met 140 karakters niet veel kon doen, bedoelde ik vooral inhoudelijk. Want echt veel ruimte voor uitleg geeft je dat niet, maar des te meer om mee te gaan verwijzen. Persoonlijk vind ik dat Twitter als een soort van vergaarbak is waaruit je Tumblr spotters hebt, Facebook statuut melders, enz. Het hangt er dus vooral vanaf wat je ermee wilt doen.
Ik beschouw die slakken-kwalificatie als een geuzennaam! Het kan juist de charme zijn van een blog dat je goed nadenkt over wat je wilt schrijven en ook het schrijven zelf zorgvuldig en weloverwogen doet. Er zijn natuurlijk andere opvattingen mogelijk, maar dan heb je het over bloggen als 'fast food' en ik ben toch meer gecharmeerd van 'slow food'. Een ouwerwetsig gebruik van een nieuwerwets medium, om het anders te zeggen.
Traag of niet, ik kan je écht niet bijhouden… Ander nadeel: je maakt het je trouwe volgers onmogelijk een paar dagen offline te zijn. Dan ben je niet meer bij te lezen 😉 Maar blog vooral door ouwe reus!
@Benoît: het gebruik ligt voor iedereen anders inderdaad. Niks mis mee!
@L.S.:Weldoordachte blogposts zijn vaak het waardevolst en interessantst. Als je echt ergens in bent gedoken en daar verslag van doet krijg je meestal ook sneller verwijzingen etc. Zelf hecht ik echter ook aan het 'onnadenkend schrijven', dwz: alles in een keer er uit gooien en dan meteen publiceren. Dat zorgt wel eens voor fouten etc, maar houdt het ook spontaan en spannend.
Maar ook dat is voor iedereen weer anders natuurlijk…
@Astrid: mijn excuses bij dezen 🙂 Ik heb nu trouwens al bijna 24 uur niet geblogd. Gekkenhuis 🙂