clear

zoeken

search

Virtuele werelden voor kinderen, een overzicht

11 december 2009

Over virtuele werelden heb ik al lange tijd niet meer geschreven. Het onderwerp is op de een of andere manier een beetje uit mijn vizier geraakt. De laatste posting over virtuele werelden voor kinderen dateert zelfs van 2007.

Gisteren publiceerde de Federale Handelscommissie van de VS (FTC) de resultaten van een onderzoek (PDF) naar de risico’s die kinderen lopen in virtuele werelden. Nu geloof ik al die conclusies en aanbevelingen wel (ik sluit me aan bij Terra Nova, waar Joshua Fairfield constateert: “So the actual incidence of events was quite low, and further tended not to happen when the researchers identified themselves as kids. Isn’t that the real story here?”) maar ik vond het opmerkelijk dat ik het gros van de onderzochte virtuele werelden niet ken. Het wordt tijd dat ik me weer een beetje in het aanbod verdiep, al is het maar oppervlakkig.

Het rapport beperkt zich tot non-game MMO’s. Populaire omgevingen als World of Warcraft kom je in het overzicht niet tegen. Welke dan wel? En hoeveel unieke bezoekers hadden ze in de maand mei van dit jaar?

Als je alles bij elkaar optelt kom je aan bijna 45 miljoen unieke bezoekers. Een paar van die werelden Second Life, Red Light Center) richten zich vooral op volwassenen maar de homepages van de andere sites verraden meteen om welke doelgroep het hier gaat. Kids tussen de 4 en de 20 inderdaad. Tel daar nu nog eens de kids bij op die hele dagen rondhangen in online games die ze zelf kochten. Games als World of Warcraft, Modern Warfare 2 en de duizenden andere titels die on- en offline gespeeld worden via de pc of de gameconsole…..

…begin je dan al een beetje een beeld te krijgen van de plaatsen waar de jeugd van nu actief is? Snap je dan beter dat ze naast die ervaringen meer dan genoeg hebben aan een beetje MSN, SMS en Hyves/Facebook en op die plekken niet bepaald warmlopen voor contacten met ouders, leraren en bibliotheekmedewerkers?

We kunnen gillen wat we willen: dit is hun mediawijsheid. Niet de onze.

Het is overigens wel grappig om te vermelden dat ik van alle werelden slechts een wereld kort bekeek: Poptropica. Ik had binnen een minuut een personage en betrad een van de vele werelden. Het eerste pand dat ik binnenging bleek een museum te zijn, waar ook veel documenten lagen. De computer in de leeszaal was buiten gebruik maar ik kreeg van de conservator wel een meteen een mooi papieren document.

We leven voort als spelelement. Ook best leuk toch?

@

7 Reacties

  1. Astrid schreef:

    Leuke aanvulling! En je zegt het juist: dit is hun mediawijsheid. Maar moeten we dan maar gewoon stoppen met ze een beetje meer van onze mediawijsheid bij te brengen? Lastig…

  2. @Astrid: stoppen nu ook weer niet maar we moeten er ook niet van op kijken als belangstelling minder is. We kunnen nog altijd veel leren van de manier waarop games wel aandacht weten te genereren…

  3. Astrid schreef:

    Tja, die games. Misschien ligt daar inderdaad de ingang, maar dat is dan weer helemaal niet mijn ding… In Berlijn ging ook een sessie over games, maar dat bleek meer een Nintendo promotiepraatje. Jammer.

  4. @Astrid: een sessie maar daar, met zoveel sprekers? Het onderwijs is verloren!

    Geintje natuurlijk maar het is wel veelzeggend.

  5. Astrid schreef:

    Hm, sorry, het waren er iets meer, 2 of 3, blijf te weinig! Maar deze had een collega gezien en dat was niks. Teveel gemiste kansen dus. Trouwens, over games heb ik dat jongerenpanel ook niet gehoord…

  6. @Astrid: misschien waren dit ook wel geen jongeren die veel bezig zijn met games. In de bijlage van NRC werden gisteren ook 15 15-jarigen geportretteerd en hoewel ze veel herkenbaars vertelden viel me vooral op hoe braaf ze allemaal zijn..en hoe goed ze het hebben. NRC meldde zelf al dat het 'een steekproef van niks' was maar ik vraag me dan wel af hoe groot die groep is. Er zijn ook nog extreme onder- en bovenkanten…

  7. Astrid schreef:

    Braaf, ja dat waren deze jongeren ook heel erg. Maar ik dacht zo nu en dan wel 'maar ondertussen…'
    Tja, wanneer is een steekproef steekhoudend 😉 Zo haal je inderdaad die boven- en onderkant er niet uit. En ook niet als je ze als groep interviewt. Dan passen ze zich toch weer aan elkaar aan, toch?
    Fascinerend, uiteindelijk 😉

Reageer op Astrid