Te groot voor het nieuws: nanothermiet

28 december 2009

Sinds een maand of drie kijk ik niet meer naar het NOS Journaal. Dat was geen bewuste keuze maar op een gegeven moment schoot het er een paar weken bij in en besefte ik opeens dat ik het standaard half uurtje helemaal niet miste. Ik keek de afgelopen jaren, vooral door toedoen van internet, sowieso al niet meer zo vaak naar televisie maar het Journaal was daar een uitzondering op. Daar keek ik, sinds 1983 ongeveer, bijna iedere dag naar. Als je zonder enige wroeging opeens afscheid kunt nemen van een routine vraag je je natuurlijk af waar dat vandaan komt.

Ik denk dat het ‘m vooral zit in de eenvormigheid van het nieuws. Op een gemiddelde dag trekt er heel wat nieuws aan mijn ogen voorbij, in de vorm van RSS (ook van de NOS overigens!), tweets en kranten. Het journaal doet dit ‘s avonds dan nog eens dunnetjes over en besteedt daarbij, naar mijn smaak, bovendien iets te veel aandacht aan onderwerpen als ‘de Palestijnse kwestie’, de buitenlandse politiek van de Verenigde Staten, enzovoort. Die onderwerp interesseren me tegenwoordig veel minder dan voorheen. Voor ‘het grote nieuws’ heb je het journaal ook niet per se nodig: dat bereikt je ook wel via bovengenoemde kanalen. Als je dan toch nog behoefte hebt aan videobeelden kun je online ook prima uit de voeten, vaak zelfs nog beter.

Het is natuurlijk wel veel ontspannender om je onderuit op de bank te laten bedienen van een selectie uit het nieuws. Het voordeel van nieuwsconsumptie via het web is echter dat je zelf op zoek kunt gaan naar achtergrondinformatie. Er is namelijk ook veel nieuws dat de media niet haalt. Ik vind het heerlijk om daar op sites als Disinformation en Wikileaks meer over te lezen. Wikileaks heeft het overigens niet makkelijk momenteel. Juist omdat ze informatie openbaren die de mainstream media vaak niet haalt. Toen ik zag dat de site er tot 6 januari ‘uit ligt’ dacht ik dat dit het begin van het einde zou zijn maar dankzij een tip van @Ingmario weet ik nu dat de beheerders behalve naar geld ook op zoek zijn naar een veilige thuisbasis.

Tijdens de kerst ‘zat ik ook weer helemaal in’ een onderwerp dat vaak vermeden wordt door de mainstream media: de vragen die 9/11 acht jaar na dato nog steeds oproepen. Het is niet zo dat er helemaal geen aandacht aan besteed wordt. EenVandaag besteedde er in 2006 bijvoorbeeld aandacht aan. Maar in die reportage legt Pieter Broertjes van de Volkskrant uit wat het probleem van het onderwerp is: het is te groot.

Toch verbaast het mij dat ik geen enkele krant iets heb gelezen over een onderzoek dat begin dit jaar gepubliceerd werd: Active Thermitic Material Discovered in Dust from the 9/11 World Trade Center Catastrophe (te downloaden via Bentham Open). Ik kwam dat document ergens op een blog tegen en sloeg achterover van de onderzoeksresultaten. In de officiële lezing van de gebeurtenissen rondom 9/11 wordt altijd beweerd dat het instorten de WTC-torens nooit veroorzaakt kon worden door explosieven omdat het aanbrengen daarvan te veel zou zijn opgevallen maar dit onderzoek werpt een heel ander licht op de zaak en het al oudere verhaal van Dr. Steven Jones. Een verhaal dat zelfs op Wikipedia geen kans krijgt.

Ik vind het een verdacht verhaal. Ik ben allicht een beetje bevooroordeeld en toegegeven: ik snap helemaal niets van nanotechnologie, maar het is me wel duidelijk geworden dat nanothermiet bestaat en aanwezig was in de WTC-gebouwen. Als je op nano- of superthermiet gaat zoeken in Google krijg je vooral ‘samenzweringsbronnen’ in beeld. Dat is jammer. Als je vanuit het lemma in Wikipedia doorklikt op de bronverwijzingen leer je dat er in Los Alamos veel wordt gemaakt (PDF) waar wij nog helemaal geen weet van hebben. Voor militaire doeleinden uiteraard.

Meer informatie is te vinden op WantToKnow.nl en Nano.org. Op YouTube vind je een interview voor de Deense Televisie met Niels Harrit, een van de onderzoekers. Het kan natuurlijk best dat dit allemaal gemanipuleerde informatie is maar het is wel belangrijke informatie. Dit is nu nieuws dat bij mij behoefte aan duiding oproept….maar daar zal het wel ‘te groot’ voor zijn.

Jammer hoor.

@