Denken in hypes
19 juli 2009
Alle organisaties die nadenken over -of worstelen met- hun toekomst hebben visie nodig. Veel visie.
In die zin zou het symposium Geen gimmicks & gadgets, maar visies interessant kunnen zijn voor iedereen die bibliotheken een warm hart toedraagt. Sprekers die niet uit de sector zelf afkomstig zijn hebben vaak toch een verfrissende kijk op onze dienstverlening.
Mijn belangstelling voor het evenment ebt echter weg als ik de inleidende tekst van het symposium lees:
Myspace, Flickr, Twitter – de ene hype is nog niet uitgewoed, of de andere staat alweer voor de deur. Daar gaan we het dus NIET over hebben. Wat we WEL hopen te presenteren zijn Visies. Visies van mensen die gebruik maken van bibliotheken en andere informatiediensten. En daar iets zinnigs over te melden hebben. Kom en luister naar je klanten, want hoe zien zij jouw toekomst?
Volgens de definitie op Wikipedia is een hype “een verschijnsel dat tijdelijk bovenmatige media-aandacht krijgt en daardoor belangrijker lijkt dan het in werkelijkheid is.”
Een dienst waar vele miljoen gebruikers bijna twee jaar geleden al 2 miljard foto’s hadden geüpload is dus een hype? Een hype waar je geen visie aan kunt koppelen?
Het staat niet letterlijk in de tekst maar ik kan het niet laten om tussen de regels door te lezen. Die licht paranoïde leeshouding komt misschien wel voort uit het feit dat ik het gevoel heb dat de groep collega’s die relevante digitale ontwikkelingen afdoet als hypes of onzin steeds groter wordt. Ik kan niet bewijzen dat het klopt, wat ik hier beweer. Bovendien vind ik dat een kritische houding t.a.v. niet-relevante ontwikkelingen essentieel is voor organisaties die verder willen.
Wat mij irriteert is het feit dat steeds meer mensen kansen gaan zien als bedreigingen en die kansen daarom maar buiten hun nu nog veilige wereld besluiten te houden. Dat is een vrijwillig maar krampachtig sluiten van de ogen.
Dat brengt me weer bij stelling 24 van Karen Schneider, van 3 jaar geleden:
@
Het eeuwige dillemma. De een wil dit de ander dat.
Er zijn er die hechten aan het oude instituut: het gebouw (liefst sfeervol) waar je langs de rekken kunt slenteren, een boek kunt aanraken, de voor- en achterkant kan bekijken, het meenemen of weer verder slenteren.
Er zijn mensen die er nooit komen want wat valt daar nou te beleven behalve gratis internet.
Sommige willen informatie en het liefst meteen. Anderen komen er niet omdat dat fysiek niet meer lukt.
Voor al die mensen zijn er oplossingen te bedenken als je dat wilt. En daar worden ook visies aan gekoppeld en soms nog sneller weer losgelaten. Maar wat misschien wel het grootste probleem is is de traagheid van het uitvoeren en het maken van een keus. Er zijn namelijk hypes, kijk maar naar de Poken. En er vallen altijd mensen buiten de boot als je voor bepaalde groepen wel kiest en voor anderen niet.
Kortom; het onderwerp raakt me en houdt mij bezig.
En eigenlijk wil ik dat helemaal niet 🙁
Je schrijft: Wat mij irriteert is het feit dat steeds meer mensen kansen gaan zien als bedreigingen en die kansen daarom maar buiten hun nu nog veilige wereld besluiten te houden. Dat is een vrijwillig maar krampachtig sluiten van de ogen.
Dat begrijp ik niet. Kun je een voorbeeld geven van een kans die als bedreiging wordt gezien?
Een kans moet je grijpen denk ik. Als iets niet bij jou (of jouw visie) past is het voor jou geen kans. Daar moet je alleen wel duidelijk in zijn.
Bedoel je dat?
Als je je ogen sluit heb je de kans niet goed kunnen bekijken en niet kunnen beoordelen of het een kans is en maak je jezelf er makkelijk vanaf.
Dillemma met 2x l is een heel erg dilemma.
Is er keer iets te doen in mijn regio, sla ik het over. Het zal best interessant worden maar de manier waarop het gepresenteerd wordt spreekt me absoluut niet aan. Maar ik moet eerlijk zeggen dat de belangrijkste reden dat ik dit jaar niet ga gewoon is omdat ik in 2006 al weinig nieuws hoorde, zie //is.gd/1Ed7l
En toch lijkt het me belangrijk dat er ook mensen in de zaal zitten die een ander geluid laten horen! Hoewel er weinig ruimte voor interactie is, als je het programma bekijkt! Is dat een teken aan de wand?
@Cis: ik geloof er nog steeds in dat je het beste van twee werelden goed zou kunnen verenigen. De oude en nieuwe wereld sluiten elkaar helemaal niet uit, je moet alleen wel goed kijken hoe je ze samenvoegt.
Met die kansen die snel als bedreiging worden gezien doel ik op alles dat zich online afspeelt en waar bibliotheken goed een rol zouden kunnen vervullen maar dat bewust niet doen.
Flickr vs een beeldbank,Wikipedia vs eigen bronnen: veel alternatieven worden beschouwd als concurrent, in plaats van als platform waar je je organisatie juist goed kunt profileren.
Maar je hebt gelijk dat het wel moet aansluiten bij je visie. Daar beginnen de initiatieven. Daarom zou het internet zoals het nu door miljoenen wordt gebruikt nog een veel prominentere plaats moeten krijgen in de strategiedocumenten van organisaties. Het wordt steeds vaker genoemd weliswaar maar het is m.i. nog lang niet in balans met de mogelijkheden die er liggen.
@Daan: grappig dat Marcel Möring daar sprak: zijn citaten over de corebusiness hingen nog een tijd bij ons aan het prikbord. De strekking ervan was dat we vooral niet moeten veranderen.
Hij zegt dat boeken altijd het uitgangspunt moeten blijven totdat er betere alternatieven zijn online. Welnu: op dat laatste gaat het toch steeds meer lijken….
@Festina: maar zulke mensen zullen het evenement toch ook wel bezoeken?
Inderdaad vreemd om een symposium te organiseren dat gelijk een aantal technieken uitsluit als zijnde een goede visie.
Overigens denk ik ook dat de fysieke en digitale mediatheek elkaar alleen maar versterkt, indien goed op elkaar afgestemd. En juist daar zit, volgens mij de uitdaging. Misschien een goed uitgangspunt voor een volgend symposium?
Misschien dat het in de praktijk wel meevalt: het is tenslotte ook een ankeiler, zo een inleidende tekst.
Het zou in ieder geval goed zijn om alle invalshoeken mee te nemen. Symposia krijgen vaak onbedoeld de nadruk op een deelonderwerp of worden juist zo groot dat je noodgedwongen moet kiezen. Blijft lastig…
"De oude en nieuwe wereld sluiten elkaar helemaal niet uit" zeg je. Daar ben ik het helemaal mee eens.
Je kunt er alleen niet iedereen mee tevreden stellen. En als je bewust geen gebruik wilt maken van nieuwe mogelijkheden doe je inderdaad jezelf, je publiek en je organisatie tekort.
Maar waarom denk je dan dat ze dat als concurrentie zien en er bang voor zijn?
Dat idee baseer ik vooral op weerstand of desinteresse die je tegen kunt komen als je oppert een alternatief te onderzoeken voor bepaalde sites, producten of manieren van werken.
Meestal hangt die weerstand samen met de wens om 'de eigen winkel' niet te hoeven veranderen… of er juist door te krijgen.
Dat kom je in alle soorten organisaties en op alle niveau's tegen. Zelf maak ik me daar ook wel eens schuldig aan natuurlijk.
Daarom hebben jonge en innovatieve bedrijven, die met 'niets' zijn begonnen altijd een voordeel t.o.v. oude: ze hebben vaak weinig te verliezen als het gaat om verandering en alle medewerkers hebben hetzelfde doel voor ogen. Daar worden ze in ieder geval wel voor aangenomen 🙂
Helemaal duidelijk 🙂
Erger je niet, verbaas je slechts.
Nu heb ik het geloof ik tegen mezelf
Edwin,
Ik begrijp je irritatie in het algemeen over mensen die Flickr etc. afdoen als een hype en zich er niet in (willen) verdiepen. Ik deel die irritatie zelfs een beetje.
Maar als ik naar het programma van dit symposium kijk begrijp ik het eigenlijk niet zo goed. Want hier laten ze gebruikers en opdrachtgevers aan het woord over wat zij verwachten van een bibliotheek in het hoger onderwijs. Daar is toch niks mis mee? Die aankeiler slaat nergens op, want die slaat helemaal niet op het programma. Die is provocerend bedoeld en heeft zijn doel dus wel bereikt. Want jij hebt er nu weer over geschreven en daarmee al jouw lezers op dit symposium geattendeerd 😉
@Cis: dat verbazen in plaats van ergeren heb ik inmiddels wel geleerd. Ik mag nog steeds graag mopperend schrijven maar ik ga mezelf er ook niet mee pesten hoor. Daar zijn het leven en alle positieven ontwikkelingen veel te mooi voor.
@TenAanval: over het symposium wil en kan ik ook helemaal niet oordelen hoor. Het ging me meer om zo'n tekst als voorbeeld.
En zo werkt het inderdaad met krasse uitspraken: die vragen om een reactie. Ik houd er zelf ook wel van om een beetje uit te lokken en kon ook weer lachen om de laatste column van Krol in bibliotheekblad. Ik deel zijn mening lang niet altijd maar hij slaagt er altijd in iets los te maken met zijn formuleringen. Prima is dat 🙂