Over Ronald Plasterk
15 februari 2009
Belangrijke brieven van belangrijke mensen leiden niet altijd tot veel reacties, zelfs niet als ze goed te behappen zijn. Acties in de media van belangrijke mensen leiden doorgaans wél tot veel reacties. Zo werkt dat nu eenmaal.
Minister Plasterk weet daar waarschijnlijk alles van. Hij haalt de media namelijk nogal eens.
Zo ook deze week. Plasterk was samen met onze kroonprins en diens eega op de Zuidpool. Beelden waar een programma als Blauw Bloed wel raad mee weet, maar waar sommige journalisten over vallen. Ik zag gisteren beelden van een journaliste van de Volkskrant, die stelde dat Plasterk het verkeerde voorbeeld geeft door de Zuidpool te bezoeken en zojuist lees ik op De Nieuwe Reporter dat de minister zichzelf overschat.
Ik ben het daar niet mee eens. Gisteren las ik in de kroeg het coverartikel over Plasterk van HP/De Tijd. Ik genoot ervan. In dat artikel wordt Plasterk weliswaar neergezet als iemand die op bijna alle partijtjes en bijeenkomsten is te vinden (de minister van feest) maar ook als een zelfverzekerd en toegewijd mens die met evenveel plezier als inzet doet wat hij doet. Mijn bewondering voor deze man nam alleen maar toe en ik kan je verzekeren: dat heb ik niet vaak met politici.
Het blijft jammer dat de HP niets van de inhoud van het artikel op de site zet. Ik zou er graag naar verwijzen en horen wat andere mensen ervan vinden.
Mijn mening is in ieder geval dat Plasterk een verademing is, als minister, en dat we er een goede aan hebben, als burgers.
Ik moet daarbij natuurlijk wel aantekenen dat ik me nauwelijks in de politiek verdiep en dat mijn mening ietwat gekleurd is door dat artikel. Maar hee: niet zo lang geleden werd Freek de Jonge in een vergelijkbaar artikel helemaal afgemaakt. Daar was ik het dan weer niet mee eens. Dat gegeven bewijst dan misschien weer wel dat er echt niet zoveel valt aan te merken op de minister. De journalisten van HP zouden dat echt wel doen, als ze dat zouden kunnen.
Het citaat van de week is ook van Plasterk: “het leven is te kort om boeken van Joost Zwagerman te lezen.”
Daar kon ik hartelijk om lachen.
@
Dat citaat is dan weer wel mooi en heel waar. Verder roep ik wel regelmatig naar mijn TV: Man, ga toch eens aan het werk, als hij weer een of ander feest, festival of poolgebied bezoekt.
Maar is het feit dat hij zichtbaarder en prominenter aanwezig is ook een bewijs van minder productiviteit? Is dat wel eens onderzocht?
Ik vermoed dat veel van het voorwerk door ambtenaren wordt gedaan, net als bij andere ministers, maar Plasterk wekt wel de indruk dat hij de materie goed kent en zijn zaakjes goed op orde heeft.
Zoals de HP stelde heeft hij weliswaar geen hoofdpijndossiers, maar toch: uit niets blijkt dat zijn ministerie niet goed draait volgens mij..
Hij is wel actief maar de acties die hij onderneemt maken mij niet blij. Wikiwijs is door het onderwijsveld niet echt omarmd (ik ken niemand die daar positief over is) en Leraar24 is toch ook niet echt een sterke zet te noemen. In het algemeen kan het een aardige man zijn maar op zijn vakgebied vind ik zijn prestaties tot nu toe teleurstellend!
Bedankt voor de aanvullingen Margreet. Er zijn vast nog meer van zulke voorbeelden die de jubel een beetje temperen.
Het zou ook te mooi zijn als alles goed zou gaan….
Misschien overschatten wij wat een minister kan bewerkstelligen in een ministerie waar de meeste ambtenaren zeeeeeeeeer langdurig aanweizg zijn en een minister slechts een vorbijgaande persoon is. Ik vind de manier waarop Plasterk zichzelf profileert een verademing. Hij zegt regelmatig dingen hardop waar niet iedereen blij mee is (inclusief moi)en er gaat wel eens een plan de mist in maar overall is hij een minister die de dingen onomwonden zegt en op een heldere manier zijn standpunten naar voren brengt. Alleen met dat feit al ben ik tevreden. Maar goed, ik was al fan van de columnist Plasterk……
Feestjes en evenementen bezoeken is ten slotte ook zijn werk. IN Rotterdam profileert onze nieuwe burgemeester zich op een vergelijkbare manier en dat wordt door veel burgers bijzonder op prijs gesteld.
Ha Monique,
Ik vind het ook wel een verschil of een minister ten tonele verschijnt bij openingen etc, of bij echte feestjes en partijtjes. Mensen vinden het prachtig als hoogwaardigheidsbekleders hun belangstelling tonen en wij burgers voelen meestal meer sympathie voor mensen die vaak en ongedwongen in het openbaar verschijnen dan voor mensen die achter de schermen over moeilijk te begrijpen dillema’s onderhandelen..
Volgens mij moest jij nog harder lachen om een hier niet aangehaald citaat, iets met achteruit kijken, toch?
Hee G! Die was nog mooier inderdaad. Maar eigenlijk eentje van Stephen Fry:
When did Stephen first acknowledge his sexuality? “I suppose it all began when I came out of the womb,” he recalls. “I looked back up at my mother and thought to myself: ‘That’s the last time I’m going up one of those.'”