New York Times personaliseert het nieuws met profielen van LinkedIn
22 juli 2008
LinkedIn is een typisch voorbeeld van een toepassing die veel beroepsmatige meerwaarde kan opleveren maar waar ik in de praktijk toch nauwelijks gebruik van maak. Je zou me een passieve gebruiker kunnen noemen.
Vandaag heeft dit sociale netwerk echter weer mijn volledige aandacht door een bericht op ReadWriteWeb: The New York Times en LinkedIn hebben hun krachten gebundeld, wat heeft geresulteerd in een nieuwe feature van de krant: personalisering van het nieuws op basis van je LinkedIn-profiel.
Nu heb ik mijn profiel al lange tijd niet meer bijgewerkt maar dat blijkt ook helemaal niet nodig te zijn. Toen ik inlogde op het netwerk en vervolgens een pagina van de krant opvroeg, kreeg ik rechts in beeld inderdaad een kader met ‘News for Library Professionals’, met daarin onder meer een verwijzing naar een artikel over een Yeats-expositie.
Dit moet een vrucht zijn van de LinkedIn API. Op zich niets bijzonders, zou je zeggen, maar het is toch een van de eerste concrete toepassingen die ik zie, als het gaat om het integreren van data van sociale netwerken in andere toepassingen of websites. Meestal is het net andersom en worden de data van derden juist in de sociale netwerken geïntegreerd. Denk bijvoorbeeld aan de uitzendingen van de NOS die via Hyves bekeken kunnen worden.
Ik vind dit soort ontwikkelingen vooral zo interessant omdat ze een glimp van de nabije toekomst laten zien; een tijd waarin we nog maar één profiel hoeven te beheren. Een profiel dat voorziet in een scheiding van werk en privé. Een profiel dat ik desgewenst overal kan activeren, vanzelfsprekend op een manier die een behoud van mijn privacy garandeert.
Wat zal het fijn zijn als je niet langer overal steeds opnieuw een profiel hoeft aan te maken en als de diensten die je gebruikt reageren op wie je bent, op wat je doet en op wat je wilt.
Dat is pas semantisch!
Zie ook:
Web 3.0: wanneer sites diensten worden
Bevrijd de avatars!
Een handvest voor het sociale web
Google’s open social en de gevolgen voor Hyves
Maakt Google Friend Connect een eind aan de inlogterreur?
LinkedIn in plain English
@
Dat toont ook wel aan hoe groot dat netwerk ondertussen geworden is. Persoonlijk heb ik er ook nog niet zoveel mee gedaan. Alles op het internet blijven volgen is uiteindelijk een voltijdse bezigheid 🙂
Ik vraag mij wel af of dat mogelijk zou zijn voor bibliotheken als sector? Als je ziet hoeveel verschillende invloeden er bij te pas komen.
Nee, dat is ook niet te doen. Maar de aandacht kan natuurlijk wel verdeeld worden. Ieder een stukje, dan kom je samen ook een heel eind. Op ning hebben we daar wel eens een discussie over gevoerd, meen ik me te herinneren…