Doodgetagged, of de wijsheid van de kritische massa
02 juli 2008
In de bibliotheekwereld wordt veel gesproken over de vraag of je gebruikers nu wel of niet de mogelijkheid moet bieden om trefwoorden/tags aan titelbeschrijvingen en andere items toe te voegen.
Zelf vind ik het eigenlijk niet eens een discussiepunt. Het is in ieder geval geen feature waar je nu nog trots mee op de proppen kunt komen, als het als feature wordt toegevoegd aan je informatiesysteem. Je moet het eigenlijk gewoon standaard en zwijgend integreren en je niet teveel afvragen of het grote publiek daar wel op zit te wachten.
De bereidheid of wens van de klant om te taggen hangt van vele factoren af maar in een goede set en setting ben je verzekerd van succes. In Flickr is tagging bijvoorbeeld de gewoonste zaak van de wereld. Een succesverhaal is daar waarschijnlijker dan in een traditionele catalogus die vooral wordt gebruikt door mensen die al vele jaren lid zijn van je bibliotheek en helemaal niet bekend zijn met websites als Flickr.
Op de website van Amazon zijn reviews en tagging door gebruikers ook gemeengoed. Boing Boing verwees een tijdje terug naar de reviews en tags bij een product van Denon: een overdreven duur kabelsetje. Hilarisch.
Je zou kunnen stellen dat zulke tags niet thuishoren in een informatiesysteem. Dat dit nu een goed voorbeeld is van informatievervuiling. Ik ben het daar niet mee eens. Ik vind het grappig. De massa kan ook kritisch zijn en die kritiek vertalen naar humor.
Interessante problematiek: jij stelt dus voor om bv. MyDiscoveries zwijgend te integreren, zonder al te veel promotie en zien wat er van komt. Ook zonder al te veel denkwerk vooraf?
Eigenlijk komt het daar een beetje op neer ja 🙂
Ik doe zelf ook mee aan het schreeuwen van de daken maar in feite is het vreemd als je logische functionaliteiten brengt alsof het heel erg vernieuwend is, terwijl het bij andere, veelbezochte sites al jaren gemeengoed is.
Aan de andere kant: wij hebben de rate en review ook niet gepromoot en die optie komt ook niet meteen beeld. Het gebruik ervan is daar inherent aan. Achteraf kunnen tegenstanders dan wel heel makkelijk zeggen dat het geen succes was.
Maar zijn dat maatstaven? Is een blog een succes als er reacties zijn? Die vraag las ik laatst ook ergens.
Een beetje dubbel is het ook wel. Het succesverhaal van LOC op Flickr vind ik ook interessant genoeg om steeds weer te noemen.
Maar dat is ook omdat ik daar zelf zo graag aan de slag wil gaan met een collectie uit de beeldbank. Het zeuren is echter nog steeds zonder resultaat 🙂
duur kabelsetje is hilarisch! waar standaard trefwoorden ontdaan zijn van context, zijn tags een persoonlijke weergave van iemands beleving en daarmee multidimensioneel. En als je ze zo opvat, is het toch duidelijk wat de waarde is? het wil zeggen dat er niet één werkelijkheid is 🙂
tags geven contagxt en dat is essentieel in de evolutie tot het sociale contagxtuele web 🙂
Ik denk trouwens niet dat klanten perse willen taggen. Maar ze willen wel hun context meegeven. Zou dat ook op een andere – niet textuele – manier kunnen, vraag ik me bij deze hardop af?
De vraag of het publiek context mee wil geven lijkt me inderdaad een gepasseerd station, gezien de succesvolle voorbeelden die je geeft. het is denk ik wel zaak om de randvoorwaarden te scheppen die contagxting tot een succes kúnnen maken. zoals aansluiten bij succesvolle communities inderdaad.
Ik vind librarything als community trouwens niet in de buurt komen van de kracht van Flickr. Misschien wel omdat het boek dat je in je boekenkast zet niet echt van jezelf is (meestal dan niet, he :-)) en een foto die je maakt wel? of zou het de gebruikersvriendelijheid zijn? Or maybe, it’s just me 🙂
@ Marina:
jij bent nog vlijmscherp aan de vooravond van je vakantie zeg!
Dat van die eigen werkelijkheid vind ik een mooie. En dan taggen met beeld of geluid -of een andere vorm-, waarom ook niet?
Dat Flickr het taggen meer benut en uitstraalt heeft denk ik wel iets te maken met het beeld en de associatie ja. In boekenkasten zie je zelden labels etc maar in foto-albums stond vroeger ook maar wat vaak een persoonlijke beschrijving. Daar zit zeker iets in!
Fijne vakantiecontext!