Costa Rica, Pura Vida
04 juni 2008
Na een soepele maar vermoeiende reis van een uurtje of 20 (wachttijden meegerekend) stapte ik rond vier uur ‘s middags (een tijdsverschil van 8 uur met Nederland) van het vliegveld in San Jose. Ik was blij dat mijn maat me daar stond op te wachten met zijn pick up-truck. Het eerste deel van de autorit speelde zich af in de verkeershectiek van de hoofdstad. Een hectiek waar de Periferique van Parijs nog een keihard puntje aan kan zuigen. Het was voor het eerst dat ik een Hollander zag rijden als een Latino en ik besloot al snel dat het zinloos was om de angstige bijrijder uit te hangen: hier gold slechts de voorrang der waaghalzen. Mijn vriend is een zeer bekwame waaghals.
Eenmaal buiten de stad maakte ik kennis met de furie der tropische regenbuien. Omdat het hier om zes uur al donker is -het land bevindt zich immers niet ver van de evenaar- zag ik de regen niet aankomen, maar de eerste druppels lieten er geen twijfel over bestaan: hier zou een bijzonder stoere regen de ruitenwissers gaan teisteren. En zo was het. Ik was verbaasd dat de chauf de auto zo snel, in regen en duisternis, over de mij onbekende bergwegen wist te loodsen. In het aardedonker stapten we uit onder een bladerdek van palmen, vrolijk begroet door twee grote honden die getraind zijn om het tegenovergestelde te doen.
Mijn tijdelijke onderkomen bleek heel anders te zijn dan ik had verwacht. Van een eenvoudig huis op een berghelling was beslist geen sprake. Het bleek een bungalow met enorm veel ruimte, meerdere slaapkamers en douches, satelliettelevisie en, wee mij, een laptop met internetaansluiting, zij het via een telefoonmodem. Na een overvloedige maaltijd besloot ik nog voor tienen naar bed te gaan. Ik was toch wel een beetje moe.
Ik onwaakte rond zes uur in de ochtend. Niet wat je noemt een gangbaar tijdstip voor een nachtvlinder. Toen ik de veranda betrad zag ik dat de natuur ook al wakker was. Het gehele huis wordt omringd door die veranda, die op zijn beurt geflankeerd wordt door een tamelijk dichte en gevarieerde begroeiing. In het half uurtje dat ik mijn ogen stond uit te kijken zag ik tientallen verschillende vogels, getooid in veren met alle kleuren van de regenboog. Een buitengewoon natuurlijk welkom!
Later die ochtend werd ik rondgeleid door een klein deel van de 15 hectare grond rondom het huis. Dat gebied houdt ergens het midden tussen jungle en plantage, tussen tuin en oerwoud. Langs de paden koffieplanten, bananen, ananassen, sinaasappelbomen, limoenen en nog veel meer van dat fraais. Van al dat fruit worden hier dagelijks liters vruchtencocktails gemaakt. Mijn vitaminetekort heeft zich na twee dagen met de staart tussende benen uit de voeten gemaakt. Opzouten!
Vandaag weer een dag. Omdat ik gisteren al om negen uur gestrekt ging was ik vandaag om vijf uur al wakker. Kan het dan toch nog gekker? Vuurvliegen en geritsel, hopelijk niet van de gifige fer-de-lance. De gastheer heeft vanochtend wat sproeiwerk te doen en laat mijn werkwoede nog even voor wat ‘ie is. Hij vindt dat ik moet rusten. Na vier uur zoemen en lezen dan toch maar even achter de laptop. Prive-mail alleen scannen, werkmail negeren. Fijn om te weten dat ik dat ook nog in me heb.
En dan toch stukjes schrijven op het blog? Waarom ook niet? Ik heb tijd genoeg, weet ik nu al. En ondanks het besef dat ZB Digitaal eigenlijk geen platform is voor uitingen in de stijl van ‘Waarbenjijnu.nl’, is het misschien toch wel aardig om af en toe een impressie te geven. Leuk voor belangstellenden, handig voor mezelf.
Nu terug naar de hangmat. Voor vandaag hebben we nog niet veel grootse plannen. Vanmiddag even om een boodschap en wat Imperial pilsener in Turrialba. Daarna een bezoekje aan een organisatie die onderwijs en mooie tripjes in de omgeving verzorgt voor toeristen.
Later meer, jongelui, het is weer tijd voor het pure leven
@
Hoera! De RSS-feed gaf een nieuwbericht door en hij was weer bijzonder lezenswaardig 😉
Greetz
haha laat ons maar lekker werken hoor en rust jij maar lekker uit. ;o) Klinkt goed dat eerste reisverslagje! Veel plezier nog daaro!
gr van
Ali (en een beetje van arie)
Ga slapen ouwe rups, ga ik ook zo doen. Vannacht om half drie word ik ook opgepikt om naar het vliegveld te gaan. Morgen op afdelingsuitje naar Venentië, het moet niet gekker worden ….
Fijn om te weten dat mócht die vulkaan barsten, dat je dan een waaghals als chauffeur hebt. Slapen wij ook weer lekker 🙂
En ontzettend leuk dat je ons op de hoogte houdt!
Leuk om te lezen, lijkt me een bijzonder land! En gaaf dat je het voorrecht hebt daar midden in de jungle te logeren!
Maar niet te vaak updaten he?! 😉
Wat een heerlijke post!
Niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de toon. Zo lekker ontspannen, zo heerlijk loom op vakantie.
Hmmmmm.. ik verlang er naar en tegelijkertijd help je al door een stukje vakantie heel dicht naar huis te brengen.
Geniet ze!
[jaloers modus aan] Fijne post, leest heerlijk weg als je je op je werk zit en het buiten flink regent [jaloers modus uit]
Enjoy,
Daan
oei wat een heerlijke verhalen. Ooit was ik 2 maal in venezuela… Rijgedrag, sfeer, vroeg dag, vroeg donker, hangmatten, alles komt overeen. Heerlijk is dat. Echt lekker weg. Je vergelijking met die kledingstukken die perfect passen en die je nooit hoeft te wassen is geweldig. Dat is het exact. Het is fijn.
Jongen geniet er van!
@ Allemaal: bedankt voor jullie reacties. En het is natuurlijk niet mijn bedoeling jaloezie op te wekken. Bedenk maar dat het hierna echt ver gedaan is met mijn verlof voor 2008. Ik piek altijd graag vroeg 🙂
Take care all!
Leuk !
Ik zag die vogels al voor me…
Mooi verhaal, brings back memories 🙂 Veel dingen die je beschrijft staan me nog helder bij, ik ga toch de foto’s maar weer eens tevoorschijn halen.
Heey Edje
Ik zit hier in mijn hangmat aan de balie. Vele mensen hebben al verbaasd gereageert, moe jie nie na sportdag????? maar zoals je misschien wel weet gaan we vanmiddag met de Pinkstergemeente richting een groot huis in de Ardennen. Geen Costa Rica maar verschil moet er blijven. Ook werd er al voorzichig naar jouw geinformeerd. LAat ze hier maar lekker boulen in de regen, blijf jij daar maar lekker hangen in je matje !!
Veel plezier verder en een hoeie foto !!!
gr
Kees
Ola Tico,
Que tal? heb je al in de canopy gehangen. Doen hoor!! een onvergetelijke ervaring om zo door het woud te suizen.
Mooi dat de vulkaan op uitbarsten staat, hoef je niet meer naar de Arenal te gaan. Alhoewel die ook mooi is om te zien in het donker, zie je zo de lavabrokken naar beneden rollen.
Buenos
Han
Hee Mensen,
Mooi om te lezen dat de post nog wat herinneringen losmaakt en dat alles daar ook goed gaat.
@ Han: Canopy heb ik nog niet gedaan maar staat wel op het programma. Gaat goedkomen! De eerste week stond vooral in het teken van het in me opnemen van de lokale cultuur, wandelen, lezen en chillen. Van rennen ga je hier heel hard zweten 🙂
todo bien!