Bijzonder: de kippenkunst van Koen Vanmechelen

20 februari 2008

Op de website van Museum Het Valkhof las ik het volgende over de tentoonstelling ‘Het appèl van de kip’:

‘Het appèl van de kip’ is de eerste museale solotentoonstelling van Koen Vanmechelen in Nederland. De expositie biedt een overzicht van het opmerkelijke ‘Cosmopolitan Chicken Project’ dat de kern van zijn werk vormt. Hiermee heeft hij de afgelopen jaren in de kunstwereld naam gemaakt. In dit project kruist de kunstenaar kippen van typisch nationale rassen met elkaar. Zijn ideaal is om zo een universele, kosmopolitische kip te laten ontstaan. Tijdens de tentoonstelling zal de nieuwe, tiende generatie van deze kippen voor het eerst in levenden lijve in Nederland te zien zijn. Verder worden tekeningen en collages, installaties, opgezette dieren, sculpturen, computeranimaties en groot formaat kleurenfoto’s van de verschillende generaties kippen getoond.

Nu weet ik niet al te veel van kunst en misschien nog wel minder van kippen. Ik krijg in ieder geval altijd grijnskriebels als ik namen van hoenderrassen voorbij zie schuiven. Heeft u dat nu nooit, als u leest over de Antwerpse Baardkriel? Of over de Soedanees vechthoen en de Duitse Koekoek?

Hoe het ook zij; toen ik deze aankondiging las, vroeg ik mezelf af wat genetica van kippetjes precies van doen heeft met kunst. Zo’n combinatie is op z’n minst opmerkelijk te noemen, nietwaar? Kunstenaar Vanmechelen bereikt er in ieder geval wel mee dat mijn interesse gewekt is en ik doorklik naar zijn website. En daar wordt de bezoeker doorgelinkt naar een subsite met achtergrondinformatie bij het Cosmopolitan Chicken Project.

Bij de verklaringen die ik daar lees wordt het wat lastiger. Door mijn gebrekkige kennis van kunst weet ik nooit zo goed of ik de motieven van de kunstenaars wel begrijp. Soms krijg ik wel eens de indruk dat het bewust een beetje vaag wordt gehouden allemaal.

Neem nu dit: “Vanmechelen likes to describe his work in Hegelian terms: thesis, antithesis and synthesis. The chicken and the egg are a metaphor for the human race and art.” en: ” ‘Artificial’ works not related to real animals. Sometimes phantasmagorical, sometimes abstract, always disturbing.”

Het zal wel destructief klinken, maar met dat label ‘disturbing’ kan ik dan weer wél uit de voeten. Ik houd van verontrustende kunst en van dingen die andere dingen op hun kop zetten.

Ik vind dit project als geheel retevaag en juist daarom superboeiend. Kunt u het nog volgen? Ik zelf ook niet helemaal, maar dat geeft nu eenmaal niets als het gaat om poëzie en beeldende kunst.

God, wat voel ik me soms toch een boer. Dat is dan wel weer handig in dat kippenperspectief. Op de afbeeling een Mechelse Koekoek.

@