De 10e verjaardag van het weblog: meningen en overzichten

15 juli 2007

Wall Street Journal heeft een prachtig achtergrondartikel bij de tiende verjaardag van het weblog. Naast een podcast, slideshows en een historisch overzicht van weblogs, mogen mensen als Tom Wolffe hun mening over dit onderwerp ventileren.
Nu heb ik Wolffe bijzonder hoog zitten, hij schreef immers een van de beste boeken ooit (dat binnenkort verfilmd gaat worden door Gus van Sant, jaaaa!). Maar wat een zure mening heeft hij zeg. Hij stoort zich vooral aan Wikipedia. Zal wel te maken hebben met de controverse rondom de lemma’s die op zijn werk betrekking hebben.

Hoe dan ook, het artikel van WSJ is zeer de moeite waard.

Er zijn veel meningen over bloggen en de blogosphere. Eric Sieverts liet zich in zijn column in het laatste nummer van Informatieprofessional ook niet onbetuigd.

Sieverts gaat in op wat hij noemt de informatie-inflatie en het feit dat veel sites en blogs een echo zijn van informatie die elders ook kan worden gevonden. Daar kan ik hem natuurlijk alleen maar gelijk in geven. Dat is nu juist de filterfunctie die veel sites en weblogs proberen na te streven. Soms heb je een eigen verhaal, soms verwijs je naar een verhaal elders. Dat is een goedbedoelde vorm van attendering, die ‘gebruikers’ de vrijheid geeft daar al dan niet iets mee te doen.

Eric pleit vervolgens voor een soort superblog, dat alles samenvat. Maar wat moet er dan precies worden samengevat? En voor wie? M.i. is dat nu juist de meerwaarde van persoonlijke startpagina’s als iGoogle en Netvibes. Je bepaalt zelf wat je samengevat wilt zien en als andere mensen dezelfde filterwens koesteren, kunnen ze de desbetreffende feed of het samenvattende tabblad met je delen.

Eric sluit af met de opmerking dat bloggers nauwelijks aan weekend of vakantie lijken te doen. Toen ik dat las moest ik natuurlijk ook even aan mezelf denken. Ik draag elke dag wel mijn steentje bij, op verschillende plekken: Hyves, Ning, Blogger, noem maar op. Is het een bijdrage aan de genoemde informatie-inflatie of aan een filtering van informatie? Dat mag iedereen zelf bepalen.

Dat er weinig pauze wordt genomen is maar schijn. Een blogpost schrijf je in relatief korte tijd. Ik heb de hele zondag nog voor me en die ga ik leegzuigen ook. Gisteren en vrijdag was dat niet anders. Een weblog is het ultieme platform om snel te publiceren.

Zou ik dan niet eens een paar dagen moeten overslaan? Geen denken aan. Nu nog niet in ieder geval. Er is zoveel interessants om over te schrijven, daar zou ik dagelijk wel tien posts aan kunnen wijden.

Ondertussen houd ik me vooral in. Het is bijna genant om steeds maar weer mijn eigen naam te zien opduiken, in een forum, als reaguurder, als uploader van een foto of video, in welke hoedanigheid dan ook. Je gaat daardoor soms wel aan jezelf twijfelen. Het lijkt dan namelijk net alsof je geen andere bezigheden hebt, je een soort van digitale slaaf bent.

En eerlijk is eerlijk: ik ben verzot op het web en alles wat daarmee samenhangt. Dat neigt inderdaad tot verslaving. En aangezien er op het werk slechts beperkt ruimte is voor deze digitale activiteiten, neem ik mijn wending tot de ochtenduren en de late avond.

Maar het kan je wel droef stemmen soms. Je verontschuldigt jezelf voor dingen die je met plezier doet, terwijl je tegelijkertijd het gevoel hebt dat alles stilstaat, het perspectief stoffig is en er geen moer gebeurt in de bibliotheekwereld. Je kijkt eens naar je financiële situatie en je beseft dat enthousiasme veel te weinig oplevert in de bibliotheekwereld. Want zeg nou zelf: wie kan er nog leven van 15 meier?

Ik lijk wel gek. Misschien ben ik dat ook wel.

Honi soit qui mal y pense.

@