Als bibliotheken aandeelhouders zouden hebben…
18 juli 2007
Een leuk aspect van de zomer is het feit dat ik weer wat vaker ‘aan de balie’ mag, omdat veel collega’s van een welverdiende vakantie genieten. Ik vind het leuk, inlichtingenwerk. Niets is zo fijn als het op weg helpen van mensen die zoeken naar bepaalde informatie.
Maar wat ik op dit blog al zo vaak geroepen heb, roep ik nu nog steeds. De terugloop in het bibliotheekgebruik is schrijnend. En het wordt steeds erger. En het is nog steeds een soort taboe.
Nog altijd worden weersomstandigheden als oorzaak aangevoerd. De ene keer zou het te warm zijn voor bibliotheekbezoek, de andere keer juist te regenachtig. Niemand rept over het structurele karakter van de terugloop. Maar wat valt er nog te ontkennen als het tijdstip of de dag er ook niet eens meer toe doet, als je vrijwel altijd wordt geconfronteerd met slechts een handjevol klanten?
Ik val in herhaling. In het archief van dit blog is er genoeg over te vinden.
Ik begin er maar weer eens over omdat ik gisteren een fascinerende blogpost las op O’Reilly Radar, van Peter Brantley. Die post heeft de titel If Libraries had Shareholders en beschrijft de enorme terugloop in het aantal inlichtingenvragen, uitleningen en bezoeken van studenten, vanaf 1995. De post is voorzien van een aantal grafieken die zeer illustratief zijn voor de terugloop. Natuurlijk gaan deze cijfers over specifieke bibliotheken en kun je dus niet zomaar stellen dat het voor alle bibliotheken ter wereld geldt, maar als je om je heen kijkt, met mensen praat en de ontwikkelingen online een beetje volgt, zou je genoeg moeten weten.
De laatste zin intrigeert me: “And one has to think: if libraries had shareholders, would they, like newspapers, be in the midst of a gut-wrenching, brake-screeching exercise in redefinition?”
Je zou het wel denken he?
Een andere post van Brantley is overigens ook zeer de moeite waard: Lost Cathedrals: Libraries and Steel. Hier vergelijkt Brantley de kansen en bedreigingen van de bibliotheekwereld met die van de staalindustrie in de vorige eeuw. Pijnlijk veel overeenkomsten!
Ik weet niet precies waarom, maar ik moet steeds denken aan de oude films Koyaanisqatsi en Powaqqatsi.
“We are the ones we’ve been waiting for”, zeggen de Hopi .
The wisdom of the Elders.
@
Grappig dat je in hetzelfde gebouw toch heel andere dingen kunt ervaren.
EĆ©n verdieping onder jouw balie constateren dat er aardig wat mensen komen en dat er nog geen sprake is van een zomerstilte.
Wat wel jammer is voor de echte ‘leeskinderen’: de kasten zijn bijna helemaal leeggeroofd…
Ik zit nu ook aan de balie: 2 bezoekers hier. Boven geen of 1. Beneden hooguit 10.
En in het souterrain zag ik net voor de eerste keer (bij deze tentoonstelling) een klant de tentoonstellingsruimte binnengaan.
Maar ja, tien voor vijf is natuurlijk etenstijd. En het is mooi weer š
Hee, er komt alweer een klant de trap op rennen.
@Edwin: ik had mijn reactie niet moeten plaatsen. Na mijn berichtje geen klant meer geholpen!
Het laatste deel van de Qatsi-trilogie heet Naqoyqatsi.
De ZB heeft alle 3 de films op dvd. Ik vond de eerste film toch het mooist.
@ Henk: gevalletje goden verzoeken š
Die derde heb ik nog niet gezien, die zal ik dan ook eens meenemen naar huis. Die eerste maakte op mij ook meer indruk dan de tweede inderdaad.