Kijk eens mama! Gratis online alternatieven voor Microsoft Office
18 april 2007
De ontgroening! Voor het eerst is een artikeltje van mij geplaatst in een professioneel tijdschrift en wel in Bibliotheekblad. Dat is toch weer wat anders dan een post op je blog. Tot op heden kwam ik niet veel verder dan ingezonden brieven in blaadjes en de krant, stukjes voor het personeelsblad, de schoolkrant, enz.
Oh ja. Er was ooit ook nog een sollicitatie bij het tijdschrift Story. Ik ‘zat’ toen bij de laatste twee. Ik herinner me nog goed dat ze daar bewust zochten naar mensen zonder journalistieke ervaring. Als sollicatiebrief stuurde ik een soort gedicht. Prachtig vonden ze dat. Maar uiteindelijk werd ik toch te licht bevonden om lieden als Brandsteder en Corry van Gorp een loer op papier te draaien.
Maar nu dus in ons eigen vaktijdschrift. Van loeren draaien is allang geen sprake meer.
Het leuke is dat ik van de zomer nog een keer een poging mag wagen, voor dezelfde rubriek (ICT). En als klap op de vuurpijl verschijnt er volgende maand, als alles meezit, een artikel in Informatie Professional. Toe maar.
Op den duur went alles natuurlijk maar ik op dit gebied ben ik nog niet gelouterd. En dus gewoon een beetje blij. Ik ga dit old skool aan mijn moeder laten zien, net zoals vroeger die eerste afzichtelijke asbak die ik mocht kleien. Kijk eens mama, heb ik gemaakt!
Nu het gepubliceerd is neem ik aan dat ik de tekst hier ook wel mag plaatsen. Onbewerkt, maar met een zelfde strekking, dat wel.
@
uw razende reporter ^^
Mooi stukkie! Gefeliciteerd!
Dank je!
Witness of a rising star 🙂
heb jij trouwens een moderne moeder met rss-lezer?
Leuk! Als exta had je bij dit stukkie nog even kunnen vermelden dat Google sinds vandaag wel degelijk de concurrentie aangaat met Microsoft.
En wie weet, zit er ooit een ontmoeting in met al die anderen die bijdragen leveren, Susan Smit bv 😉
Mooi stukje Edwin.
Bedankt allemaal!
@ Marina: mijn ouders hebben niet eens een computer. Ik heb het vaak geprobeerd maar tevergeefs.
Laatst begon ze opeens over een laptop. Het zal mij benieuwen. Daar trek ik graag een weekje bijscholing voor uit!
@ Daan:
Artikelen zijn alweer achterhaald op het moment van publiceren. Wat dat betreft hebben digitale media ook wel voordelen boven gedrukte.
Dame Smit lijkt me best aardig. Is ze nu echt zo lang?
Mooi stuk Edwin! “Onze” Dikke Deur Jan Ewout mocht vier keer op de foto met Susan Smit. Daar word ik toch wel wat jaloers van!! Kunnen we haar niet strikken voor Bibliotheek 2.0? Wat OBA kan kunnen wij toch ook.
Publicaties blijven altijd leuk 😉
Jaaaaaaaaaa strikken!
🙂
Hoewel het me geweldig had geleken om een echte gossip reporter persoonlijk te kennen 😉 , is dit echt een te gekke ontwikkeling! Proficiat!
van Es
Cheers m8!
Het zou een merkwaardige wending in mijn kleurrijke loopbaan zijn geweest 🙂
Moet je zien, ik ben de 13e comment! Weet je wat zo grappig is? Mijn ouders snappen nooit goed wat ik nou allemaal doe ‘for a living’. Ja, iets met computers en internet. Maar het blijft vaag voor ze. Als ik ze dan een Bibliotheekblad laat zien met een artikeltje waar * mijn naam* bij staat, vinden ze dat prachtig. Dan zijn ze apetrots. Zo werkt het misschien toch wel voor de generatie van onze ouders. Het is pas echt als het op papier staat.
Maak ik gelijk gebruik van de mogelijkheid om even reclame te maken voor mijn oeuvre 🙂
Succes Ed!
Hey, de kop is eraf! Gefeliciteerd 🙂 Voor je het weet heb je elke maand ergens een stukje in staan…
@ Rob:
Ik heb nog een hele lange weg te gaan zie ik wel aan jouw lijst.
Je bent gewoon al een oude crack jij 🙂
@ Syb:
Dank je wel!
@ Edwin, welnee joh. Als je jouw postings onder elkaar zet kom je wel op een hoger aantal. ‘t Is alleen in een ander medium.
Ja maar toch voelt het schrijven voor een tijdschrift heeel anders aan.
Hier schrijf ik echt zonder omzien, soms met spelfouten en alles…en ik druk op ‘verzenden’. Ik wijzig achteraf alleen bij wijze van uitzondering. Maar bij zo’n artikel zit je veel meer te wikken en wegen, rekening te houden met het tijdschrift, de doelgroepen, enz.
Gek eigenlijk. Maar zo ervoer ik het wel.
Maar op een positieve manier hoor. Schrijven is sowieso leuk vind ik. Als het maar uit het hart mag komen.