One giant screwup for mankind….het belang van conservering, digitalisering en duurzame opslag van informatie
11 januari 2007
Ik heb nog niet zo lang geleden een inventarisatie gemaakt van digitale, of nog te digitaliseren, collecties en informatie in de Zeeuwse Bibliotheek die in aanmerking komen voor duurzame opslag. Het lijkt een vanzelfsprekend iets, maar in veel Nederlandse bibliotheken is nog geen concreet beleid ontwikkeld voor duurzame opslag van digitaal materiaal.
Er wordt in hoog tempo gedigitaliseerd, dat wel, maar cd’s, dvd’s, cd-roms en vergelijkbare informatiedragers van nu verdwijnen net zo makkelijk in de magazijnen als 25 jaar geleden de 16 mm-films en U-Matic-tapes. En de apparatuur waarmee zulke informatiedragers kunnen worden afgespeeld verouderen in hoog tempo, de dragers zelf verslijten niet minder snel en om het nog ingewikkelder te maken; de informatie op de dragers zelf kan soms ook niet meer worden gelezen omdat de toen gebruikte software niet meer bestaat, bijvoorbeeld.
Digitale duurzaamheid begint gelukkig de aandacht te krijgen die het verdient. We hopen binnenkort een bezoek aan de Koninklijke Bibliotheek te mogen brengen om eens te zien hoe ze het daar allemaal doen. De KB heeft al veel onderzoek gedaan op dit gebied en er lopen verschillende projecten die ik graag eens met eigen ogen zou willen zien, zoals het e-Depot.
Maar het valt niet altijd mee om het belang van duurzame opslag uit te leggen aan buitenstaanders, zeker niet als je vertelt welke kosten er mee gemoeid zijn. Maar ook daar is nu een oplossing voor.
Wired heeft vandaag een even tragisch als fascinerend verhaal, over de originele NASA-videobanden van de maanlanding van de Apollo 11. Die banden zijn kwijt en dit is het verhaal over de zoektocht ernaar. In de loop van het verhaal krijgt de lezer een verbijsterend inkijkje in de betrokken archieven, de achteloosheid en de chaos. Iemand die dit verhaal heeft gelezen hoef je niets meer te vertellen over het belang van (digitale) duurzaamheid. Zo klaar als een klont. De opening is een onvervalst Amerikaanse:
“When the Eagle lunar module touched down on july 20, 1969, all eyes were on astronaut Neil Armstrong. But Stan Lebar’s ass was on the line.”
Of zouden die floeperds van de Flat Earth Society toch gelijk hebben met hun ‘deprogramming of the masses’, en zijn er helemaal geen tapes?
hehehe
@
Eerste vraag bij een computercrash: Je hebt toch wel een backup???? Als mijn hd zou crashen ik zou die 180 GB aan foto’s niet meer in een backup (driedubbel!) hebben, ik sprong voor de trein. Jaren hard werk voor niets. Diamantjes kwijt. En allemaal zo simpel te regelen en voor een fractie van de kosten van een nieuwe camera.
Digitalisering en duurzaamheid. Het lijkt bijna in tegenspraak met elkaar. Hoewel, een jaar of tien geleden kwam de Amerikaanse firma Norsam (//www.norsam.com/rosetta.html) met de “Rosetta-steen” op de proppen. Destijds was ik er van onder de indruk maar ik weet niet of het concept inmiddels is doorontwikkeld. Aan de webpagina te zien niet, of juist wél…
Morgen even vragen aan onze archivaris. Als deze pagina dezelfde is waar we een paar jaar geleden over spraken, of toch over heel iets anders of inmiddels weer iets beters, dan plaats ik weer een nieuwe comment.
@ Mischa: ik las laatst ergens dat uit een onderzoekje bleek dat 85 % van de ondervraagden geen back-up heeft van de gegevens op de harde schijf, terwijl ze die data wel als onvervangbaar beschouwen.
Ik ben ben zelf ook best laks. Belangrijke documenten zet ik vaak wel weg op meerdere plaatsen..en de moeizaam via Soulseek verzamelde herrie uit de jaren 80 heb ik meteen ook gekopieëerd naar cd-roms
@ Olf: het ziet er wel wat gedateerd uit. Tien jaar is veel, als het gaat om voortschrijdende technologie en inzichten. Ik ben benieuwd….