Een half jaar bloggen voor de Zeeuwse Bibliotheek
24 juni 2006
11 november 2005 plaatste ik mijn eerste, voorzichtige post op zbdigitaal en inmiddels ben ik dus ruim een half jaar bezig.
Wat heeft het opgeleverd? Wat heeft het mij persoonlijk gebracht? Eigenlijk best veel. Het is in ieder geval een bijzondere gewaarwording.
Ik heb nog niet zo’n goede kijk op de bezoekers. Ik weet wel ongeveer wie het zijn, maar er zitten veel anonieme bezoekers bij, die wel regelmatig terugkeren. Ik weet dat het voornamelijk mensen zijn van buiten Zeeland, van buiten de Zeeuwse Bibliotheek. Aanvankelijk richtte ik mijn blog vooral op directe collega’s maar daar is nu geen sprake meer van. Ik schat dat ik binnen de ZB zo’n 10-20 trouwe lezers heb maar aan de statistieken kan ik niet zien wie dat zijn. Uit de wandelgangen weet ik van zes mensen dat ze dagelijks kijken. That’s it. Het totaal aantal dagelijkse bezoekers ligt ergens tussen de 50 en 150. Ik vermoed dat er rond de 150 regelmatig terugkerende bezoekers zijn op dit moment. Ik weet dat ik bij Bloglines 55 abonnees heb en ik zie daarnaast ook mensen binnenkomen via Netvibes, Google personal en andere rss-kanalen. Spectaculair kun je dat allemaal niet noemen maar het besef dat je in ieder geval gelezen wordt is bijzonder; het is leuk om te horen dat mensen iets doen met links die je biedt, opmerkingen die je plaatst, enz.
Het meest teleurstellende vind ik de reacties op posts. Nu zie ik dat dit op andere weblogs ook niet zo gek veel gebeurt, in dat kader mag ik zelfs niet eens klagen over het aantal mensen dat zich geroepen voelt om te reageren, maar toch: ik zou het leuk vinden als het wat interactiever zou zijn, als mensen meer vragen zouden stellen. Van de eigen collega’s is Henk eigenlijk de enige die regelmatig reageert. Dat waardeer ik zeer, Henk!
Wat betreft de relatie tot mijn werkgever en de inpassing binnen mijn werkzaamheden kan ik alleen maar stellen dat ik er een dubbel gevoel bij heb. Aan de ene kant worden er veel lovende woorden gesproken en geven collega’s blijk van hun waardering voor het initiatief maar een echte plaats binnen het takenpakket heeft het blog nog niet gekregen. Er is nog steeds geen sprake van censuur (ik let dan ook op mijn woorden) of van een redaktie en er zijn me ook geen beperkingen opgelegd voor wat betreft het bijhouden of onderhouden van het weblog. Maar er zijn ook nog steeds geen uren voor beschikbaar gesteld. Het blog staat inmiddels wel in mijn persoonlijke takenmatrix maar daar is alles wel mee gezegd. Er staat een kleine link op ons intranet en dat is het wel zo’n beetje voor wat betreft interne promotie.
Ik wil daar zelf ook geen initiatieven in nemen. Dat is geen bescheidenheid maar een bewuste keuze. Ik schrijf en verwijs, de reacties dienen bij anderen te liggen. Dat vind ik prima.
Maar het heeft wel als gevolg dat ik veel thuis doe. Ook deze post. Met een kopje koffie en een sigaretje, lekker in mijn ochtendjas. Sommigen verklaren me voor gek, dat ik dat doe, maar het is niet anders. Ik heb mezelf tot doel gesteld dagelijk te posten, in ieder geval regelmatig. Niet omdat dat verplicht is, maar omdat ik trouwe bezoekers afwisseling wil bieden. Natuurlijk moet je waken voor overmaat maar wat dat betreft kan ik alleen maar zeggen dat ik zoek naar de goede balans. Alleen daarom al zou ik het tof vinden om meer reacties te krijgen op posts: van positieve of negatieve feedback kun je alleen maar beter worden.
Tenslotte nog kort iets over de landelijke respons en de aanwezigheid op het web: dat overtreft al mijn aanvankelijke verwachtingen.
Ik duik regelmatig op bij zoekacties in Google en andere zoekmachines, en het aantal verwijzingen binnen Technorati stemt mij ook tevreden. Ik vind het ronduit kicken dat ik in 2006 nu al vier keer genoemd ben in Bibliotheek(blad) of er zelfs aan het woord kwam. Dat heb ik echt te danken aan het blog en de daaruit voortvloeiende contacten met collega’s in het land, met name Rob Coers. Ik vind het ook erg leuk dat sommige oud-docenten van de IDM-opleiding in Den Haag regelmatig een kijkje komen nemen. En de contacten met medebloggers zijn uitstekend. Ik heb er een paar ontmoet tijdens het interview in Breda (binnenkort in bibliotheekblad) en ik zal er in augustus weer een aantal treffen bij een diner. Sommigen mailen mij regelmatig en voorzien mij van tips en vriendelijke informatie, zoals Daniëlle of Wouter, anderen lopen even binnen als ze toch in de buurt zijn, zoals Willem en Marina.
Soms word je ook nog verrast door de persoonlijke achtergrond van bezoekers. Recentelijk reageerde zo de woordvoerder van de NVPI nog op een post en van de week las ik de meest recente editie van Bibliotheekblad en zag ik tot mijn verbazing dat de persoon die reageerde op een oude post over de stilte in de bibliotheek de directeur van OB Delft is.
Ik wil iedereen die mijn blog leest, die reageert, of mij vernoemt, daarom bedanken. Ik kijk tevreden terug op het eerste half jaar. Ik vind het sociale aspect, de netwerkfunctie, ronduit fantastisch. Ik heb veel geleerd van medebloggers en vind hen stuk voor stuk sympathiek en betrokken. Ik ben beniewd hoe het bloggen verder zal verlopen.
Over gebrek aan inspiratie maak ik mezelf vooralsnog geen zorgen. Er gebeurt zoveel op het web, in de bibliotheek, en in de maatschappij zelf: daar zou ik bijna een boek aan kunnen wijden.
Ik ben ook wel een beetje verslaafd. Zoals ik dat vroeger had met chatten, later met online schaken en weer later met emails doorsturen en online gaming: ik doe het graag en veel. En het mooie is dat ik er niemand kwaad mee doe. Prima toch? Ik vraag mezelf wel af hoe ik alles weer moet combineren als ik op termijn weer de beschikking heb over een eigen woonruimte, met goede internetaansluiting. Ik heb nu al maanden geen muziek meer gedownload en mensen klagen over het feit dat ik geen puin meer stuur via de mail. Als ik straks weer in de gelegenheid ben, zal ik de aandacht toch een beetje moeten verdelen. Misschien doet de ZB tegen die tijd wel een uitspraak over het blog, en kan ik het iets meer in werktijd doen. De tijd zal het leren.
Nu ga ik van het weekend genieten. Eerst maar eens de nieuwe Samsung terugruilen voor een Nokia. Een prachttoestel, daar niet van, maar wat een *&^$%-navigatie voor de sms. Ik aas op een Nokia uit de N-serie. Dat lijkt me een beter vervanger voor de 6230. Ik betaal wel bij dan, als het moet.
Dag lieve kijkblogkinderen!
@depet
Gefeliciteerd met het eerste halfjaar! Keep up the good work!
Oh ja: ik ben ook verslaafd!
Dr. Henkenstein
Dank je Henkus!
Lekker hoor, verslavingen 🙂
@
Proficiat!!! Drink daar vanavond maar een lekker koud pilsje op 🙂 Enne, zelf verzonnen, de term kijkblogkinderen? Ik vind hem leuk!
Fijn weekend,
D.
Wat een idee: zo’n tussentijdse evaluatie en terugblik. Maak kijk vooral vooruit en denk niet aan wat het kost, maar aan wat het oplevert!
Veel succes verder met je interessante weblog!
Dank jullie wel!
@Daan: Vanavond geen koude pilsjes voor mij: dat advies heb ik gisteren al iets te enthousiast ter harte genomen. Auw. Die term was een spontane variant idd.
@Willem: vooruit kijken is beter, daar heb je gelijk in. De cost gaet voor de baet uyt 🙂
Edwin
@Edwin: Morgen is weer een dag 🙂
D.
Hoi Edwin, eerste mijlpaaltje. Hardstikke mooi. Je hebt meer lezers dan je zo stelt. Verdubbel de bloglines lezers maar voor alle andere RSS readers. Een community bouwen kost tijd. Ook schrijf je voor informatiepreofessionals, dit fenomeen blogs en RSS lijkt nog maar langzaam et penetreren. Kijk aar eens naar de ervaring die Danielle had tijdens de GO cursus over het aantal medecursisten dat een RSS reader gebruikte. Zolang dat nog niet standaard is hebben we nog een wereld te winnen. Gewoon doorgaan. Vooruit kijken!
@ your service Wouter 🙂
Bedankt.
Ha Edwin,
Heel erg gefeliciteerd met deze mijlpaal!
Ik weet zeker dat de meeste van jouw lezers gék zijn op je blog (projectie heet dat in de psychologie ;-)), maar het zou leuk(er) zijn als je dat vaker te horen kreeg. Of dat er nog vaker een lekkere inhoudelijke discussie op gang zou komen.
Voor een web 2.0 toepassing is een blog eigenlijk niet zo interactief. Je kunt zo lekker ‘lurken’. Het is voor het grootste gedeelte natuurlijk JOUW werk, JOUW dagboek. De mate van hierarchie is best groot (grote kans dat mensen tegen je op kijken).
Hoe dat anders zou kunnen? Kweenie precies. Maar het lijkt me wel leuk om over na te denken. Stel nou dat ik een berichtje via mijn reader binnenkrijg en ik zie een fotootje van jou en ik kan meteen ff met je chatten. Zou dat wat zijn? (kost het wel nog meer tijd ;-)!) Of vaker een vraag stellen waar JIJ nou eens graag een antwoord op zou krijgen? (Zie ook //www.problogger.net/archives/2005/08/29/the-secret-to-interactive-blogging-expertise-blended-with-invitation/) Ik zou eens analyseren op welke posts van jezelf je de meeste reacties hebt gekregen (deze dus o.a. ;-)). Wat onderscheidt die posts van de andere? En als je ons aan het werk zet, scheelt jou dat meteen weer wat werk en kun je het nóg langer vol houden. Lijkt me een win-win situatie!
Groet, Marina
Hoi Marina,
Jij ook bedankt voor je uitgebreide reactie. Je hebt wel een punt met dat interactieve gebeuren. Ik schroom altijd nogal met persoonlijke informatie en foto’s maar wat dat betreft heb ik toch al een grens overschreden door te gaan bloggen dus dat maakt inderdaad niet meer zoveel uit. Voor wat betreft het opkijken hoop ik maar dat je geen gelijk hebt: mijn streven is juist om het technische aspect (en ik ben zelf verre van techie) een beetje terug te dringen en iedereen de voordelen van sommige sites of toepassingen te tonen. Natuurlijk is dat altijd persoonlijk maar in de grote overvloed daarbuiten zijn veel pareltjes te vinden, waar mensen veel voordeel uit kunnen halen.
De meest populaire posts, voor wat betreft reacties zijn doorgaans alledaagse zaken, waar mensen zich in herkennen. De post over de nostalgie van schoolagenda’s bijvoorbeeld. Dat brengt me wel in de verleiding om ook wat vaker minder serieuze berichten te plaatsen. Ook daar is het zoeken naar balans. Misschien moet ik nog eens een apart blog voor humor en leuke zaken inrichten, maar zoals je al zegt: het tijdaspect speelt mee.
Maar ook het bloggen evolueert en wellicht dat de combinatie met een wiki op termijn ook wel vruchten afwerpt. Bij de Fontys werkt dat uitstekend.
Dat wiki staat al vier weken voor me klaar maar daar kom ik niet aan toe door andere werkzaamheden.
Ik hoop dat het voor het eind van de zomer zal lukken.
Edwin
Succes! En vooral: pluk (blog) de dag!
Want die ‘lurkers’ hebben altijd makkelijk praten, hoor 😉 Groet, Marina (stuurvrouw aan wal)
Van harte gefeliciteerd met je eerste halfjaar bloggen! Reden te meer om nog vaak terug te keren op je blog 🙂
Groeten,
Robert
Hoi Edwin,
Ik ben zo’n anonieme regelmatige terugkerende bezoeker. Ik lees zeker een paar keer per week je posts, eerst met Feedreader en nu met Netvibes. Ik kom regelmatig interessante tips tegen op je website. Reageren op een item als schoolagenda’s is gewoon makkelijker dan op een serieus item. Niet-reageren heeft vooral ook met tijdgebrek te maken. Want ik vraag me echt af hoe jullie bloggen en ook nog een ‘gewoon’ leven hebben. Enfin, heel veel dank voor alle goede tips en interessante posts die ik tot nu toe mocht lezen. Ga zo door (en denk er nu nog even een mooi plakplaatje bij die je vroeger ook van de juffrouw kreeg).
Groet,
Mirjam Sinnema, bibliotheek Noordoostpolder
Hoi Mirjam,
Erg leuk dat je even reageert op deze manier. Leuk om te lezen, dat is toch weer een beetje stimulans.
Wat betreft de tijd is het ook wel intensief hoor. Je moet daar wel een beetje het type voor zijn. Ik zat voor het bloggen ook al veel achter de pc en hield nieuwe ontwikkelingen op het web ook voor mijn lol al in de gaten. Dat vloeit dus in beetje in elkaar over. Verder is het zo dat ik niet voor een gezin hoef te zorgen en niet sport. Televisie is al jaren mijn ding niet meer. Het komt dus best vaak voor dat ik zo maar iets aantref en er meteen een postje aan koppel. Soms gaat dat heel vlot want je schrijft een tekst en links kun je eenvoudig aanmaken in blogger. Meestal ben ik nog de meeste tijd kwijt om een mooi plaatje te vinden 🙂
Jij bedankt voor het plakplaatje. Ik waan me weer even in 1978 🙂
Edwin
Hoi Edwin,
Even een berichtje van een fan: superblog en ga alsjeblieft door! Ik heb intern al regelmatig de blits gemaakt met jou postjes
🙂 Ik zeg er trouwens braaf bij dat ik het van jou heb en stimuleer collega’s een feedje te nemen (een wat?????). Binnen de bibliotheekwereld hebben we je hard nodig!
Peter Bonekamp, Bibliotheek Hengelo
Ik ga er van blozen Peter 🙂
Dank je!
Edwin
Hoi Edwin,
Ik ben een collega uit Zuid-Holland en probeer zo af en toe via mijn RSS-reader je blog bij te houden. Je plaatst erg veel berichten! Maar het zijn wel vaak interessante onderwerpen, die ik soms (met bronvermelding!) gebruik voor een rubriek met landelijk (bieb-)nieuws in ons interne mededelingenblad; zoals bijv. die picturecloud en de 24 Bibliotheek 2.0-stellingen.
Ik zit erover te denken om dit jaar zelf ook een blog te starten, mijn invalshoek is net even een andere dan die van informatieprofessionals…
Natalie
Hoi Natalie,
Leuk dat je de moeite neemt om te reageren en ook heel leuk dat je de posts af en toe gebruikt intern. Heb je dat mededelingenblad ook digitaal? Bij welke bibliotheek werk je?
Ik post inderdaad nogal vaak maar dan moet ik nog bekennen dat ik me eigenlijk nog inhoud.Ik kom zoveel dingen tegen die ik het liefst zou delen maar overdaad schaadt he. En daar moet ik nu al voor waken.
Het is in ieder geval erg leuk om te doen en je blijft zelf goed bij op die manier. Ik probeer voor ieder wat wils te doen maar het is moeilijk om je persoonlijke favorieten verborgen te houden 🙂
Leuk dat je ook een blog wilt starten! Als je maar een doel hebt krijg je de smaak vanzelf te pakken. Voordeel van blogger is dat je niet veel van computers hoeft te weten om het te kunnen doen. Het is wel een voordeel als je het uiterlijk wilt aanpassen. Stuur me maar een mail als je zover bent. Als ik je ergens mee kan helpen hoor ik het graag.
Succes ermee!
Edwin