Zin en onzin van het concept ‘ Library 2.0 ‘

18 januari 2006

Op 30 november schreef ik al een kort stukje over het concept ‘Bibliotheek 2.0’ (Library 2.0 of L2) en ik moet erkennen dat ik me er verder niet echt goed in verdiepte. Je komt de term steeds vaker tegen en de definities zijn overal anders, de toelichtingen ook. Dat maakt het tot een abstract begrip waar iedereen een eigen invulling aan geeft. De een gaat er mee aan de haal als ware het de revolutie in de bibliotheekwereld, een ander legt juist de nadruk op de oude zakken waarin deze nieuwe wijn zit.
Nu werd ik door Wowter’s weblog (informatiespecialist bij bibliotheek Wageningen UR) al twee keer geattendeerd op een een schrijven van Walt Crawford, Library 2.0 and “Library 2.0”. Cites & Insights: Crawford at Large. Ik ben daar nu eens aan begonnen (old school printen die hap!). En Wouter heeft gelijk als hij schrijft:

“Walt Crawford geeft een goed overzicht over de stand van zake, de verschillen, de “buzz” en alles rondom Library 2.0. Een discussie die zich voornamelijk in de blogosphere afspeelt op dit moment, maar straks ook in de tijdschriften zijn weerslag zal gaan krijgen.”

Ik vind het vooral interessant hoe hij kritisch kijkt naar uitlatingen van lieden die van alles roepen en tot nu toe is mijn conclusie dat het vooral veel hype is, een term, een idee. De afgelopen jaren is er in bibliotheken sowieso al heel veel veranderd en het is waanzin om nu opeens alles wat hip en snel is los te laten op je eigen vernieuwingsprocessen.

Dat neemt niet weg dat er veel bruikbare ideeën zijn te filteren uit het geheel en daarom is het goed om er eens iets over te lezen. Het stelt je ook in staat om zelf te bepalen wat de zin en onzin is van het concept. Het genoemde artikel van 32 pagina’s kan ik zeker aanbevelen.

Maar de hipheid ‘heerscht’, om maar eens in shocklog-taal te spreken, en daarom lees je artikelen natuurlijk non-lineair, zelfs in gedrukte vorm. Verwijzingen leiden je dan weer naar andere interessante websites. Ik wil er daar nog twee van noemen:

1. Een leuk artikel op Adage.com, van Simon Dumenco: ‘A blogger is just a writer with a cooler name’. Daar kan ik me wel in vinden. Hij concludeert:

   Ultimately, it comes down to this: In the very near future, there are only going to be two types of media people: those who can reliably work and publish (or broadcast) incredibly fast, and those … who can’t.

2. De website van The Ann Arbor District Library (AADL). Die wordt in veel bibliotheek 2.0- artikelen genoemd als het voorbeeld. Een weblog op de homepage, interactie met de gebruikers, die onder meer hun eigen foto’s kunnen plaatsen (over de bibliotheek). En natuurlijk RSS en al dat fraais. Als je naar de catalogus gaat krijg je ook meteen een podcast-link en onder ‘ my account ‘ kan de gebruiker inloggen met zijn lenerspas om vervolgens betaalde databanken te kunnen bekijken en wat dies meer zij. Ook allerhande diensten, waaronder WIFI

Misschien is de website van AADL wel een goede illustratie van de 2.0 discussie: zij hebben veel zaakjes al voor elkaar en die onder meer geïntegreerd in hun online dienstverlening. En ik moet zeggen dat ik het knap vind dat ze de site zo sober hebben weten te houden met zoveel diensten en mogelijkheden.
Maar het doet me wel beseffen dat we in de Zeeuwse Bibliotheek ook al heel goed bezig zijn. Onze website bevat ook al vele diensten, zij het in ander jasje. In 2006 bieden wij ook WIFI aan. Internetgebruik wordt gratis, we hebben een LAN-party gehost met vooruitzichten op meer en ‘ my account’ zal ook bij ons zijn intrede doen op niet al te lange termijn. De beeldbank krijgt een andere presentatie, de website een nieuw uiterlijk en Poëzie op Kennisnet is zo interactief als het maar zijn kan.

Klaar ben je nooit natuurlijk maar volgens mij zijn we als ZB al meer ‘L2’ dan we beseffen. En dat is toch wel een van de hoofdgedachten in het artikel van Crawford: je hoeft vernieuwing niet speciaal een naam te geven om mee te tellen. De meeste bibliotheken vernieuwen al decennia lang. Zelfs in Zeeland.

Edwin