Het joie de vivre van Au Perier in de Dordogne

13 september 2020

Ja hoor, het is waar: we worden bijna altijd een beetje – of heel erg – verliefd op de gebieden waar we vakanties doorbrengen. Dat is dit jaar niet anders, maar toch is er een verschil tussen de Dordogne en de prachtige bestemmingen van de afgelopen jaren.

Toen we vrijdagavond tijdens het afscheidsdiner zaten te mijmeren over alles wat we gezien, gehoord en beleefd hadden zeiden we allebéi dat we er ook best zouden kunnen wonen. De Périgord is namelijk niet alleen heel mooi; de streek is ook in balans. Ik weet niet eens wat ik daar precies mee bedoel maar we hadden gewoon steeds het gevoel dat veel dingen kloppen daar, en elkaar goed in evenwicht houden. Het zal dan ook wel geen toeval zijn geweest dat we in ieder dorpje dat we bezochten steevast de etalages van de plaatselijke makelaars bezochten, om ons te vergapen aan de betaalbaarheid van de mooiste huizen en buitenverblijven.

Wat zeg je? De roze bril van vakantieromantiek? Ongetwijfeld. We hebben ook echt niet de illusie dat we daar nog eens een tweede huis gaan kopen, hoor. Maar feit is wel dat veel Nederlandse ondernemers wél kozen voor zo’n avontuur en dan niet op de ondoordachte manier die je zo vaak ziet in televisieprogramma’s als ‘Ik vertrek’, maar juist op basis van een weloverwogen plan en dankzij alle kansen die er gewoon liggen, in dat deel van Frankrijk.

Annemieke Den Uijl en Nick White zijn van die ondernemers. Op hun website www.auperier.com vertellen ze hoe ze binnen tien jaar een oude boerderij met drie bijgebouwen en een flinke lap grond, met hulp van anderen, wisten om te toveren tot een luxe vakantieoord. Ze hebben er werkelijk iets prachtigs van gemaakt. Zonder al te veel te hebben geïnvesteerd in marketing en zonder de tussenkomst van de Booking.coms van deze wereld zitten ze al vijf jaar lang praktisch ieder seizoen vol.

Dat betekent overigens niet dat er helemaal geen online steuntjes in de rug zijn. Au Perier Boutique & Luxury Holiday Rental wordt bijvoorbeeld wél vermeld op websites als bijzonderplekje.nl en urlaubsarchitektur.de. Van die tweede had ik nog nooit gehoord, maar die zorgt er onder meer voor dat veel Duitse gasten Au Perier weten te vinden.

Ik waag me niet aan reviews, maar een paar dingen wil ik wel kwijt over dit mooie verblijf bij het dorpje Sainte-Sabine-Born, op zo’n dertig kilometer van het stadje Bergerac. Ik begin bij de privacy. Dat vinden we altijd een belangrijke factor. Als die ontbreekt is ons gelukzalige vakantiegevoel toch altijd wat minder. Bij het boeken een huisje van Au Perier wisten we niet zeker of dat ‘wel snor zou zitten’. De huisjes liggen immers niet ver van elkaar.

Nou, reken maar dat dat snor zit! Ieder huisje heeft aan de achterzijde een ruim stuk tuin, waar je prima kunt relaxen zonder je buren te zien. Het superieure zwembad deel je met de anderen, maar ook daar heb je ruimte genoeg, en juist omdat er maar drie units worden verhuurd zit je ook daar regelmatig alleen, omdat gasten nu eenmaal ook vaak op pad gaan.

Maar het leuke is: Annemieke en Nick hebben het zo georganiseerd dat je ook gemakkelijk in contact kunt komen met de andere gasten. Als je dat wil, tenminste. Iedere maandag organiseren zij, vrijblijvend, een diner voor alle gasten in de gemeenschappelijke ‘salle de fête’, waarbij talloze lokale en regionale gerechten worden geserveerd, met bijpassende drankjes, die Annemieke bereidt met ingrediënten uit eigen tuin, of uit tuinen van vrienden in de omgeving.

Ik zag aanvankelijk wat op tegen die diners, maar aan het eind van het liedje ontpopte ik me uiteraard weer als de grote plakker. En dan vooral omdat het behalve lekker en gezellig ook heel interessant was allemaal. Ik hoorde bijzondere verhalen van drie artsen en twee juristen, maar ook van een leuk jong stel uit Rotterdam, van een dame die ooit als danseres in de Moulin Rouge in Parijs werkte en van de man die ooit de tekst schreef van het nummer ‘You’, van Ten Sharp, en daar nu nog steeds royalties voor ontvangt. Hun zonen hadden dan weer mooie verhalen over de Amsterdamse horeca. Héérlijke gesprekken!

Over de Amsterdamse horeca gesproken: Annemieke had ook een restaurant in de Jordaan, voordat ze aan dit avontuur begon. Dat proef je niet alleen als je aanschuift bij de gezamenlijke maaltijden, dat zie je ook terug in de keukens van de vakantiewoningen. Die lijken minimaal te zijn ingericht, maar echt alles is er, en het is geen ‘Ikea-spul’, om het zo maar te zeggen. Alles is van hoge kwaliteit, wat overigens niet alleen voor het keukengerei geldt; ook het meubilair, de parasols en het sanitair zijn top. Dat zag en merkte ik zelfs, als nitwit op het gebied van design en interieur.

Kortom: het was een zéér aangenaam verblijf. Dat dit alles werd afgemaakt door de schoonheid en het vriendelijke karakter van de omgeving laat zich raden. Zoek dat maar op in een reisgids of op internet. De Dordogne is gewoon prachtig en divers, en tegelijkertijd ook weer niet te extreem. Al die kleine plaatsjes (er zijn wel zo’n driehonderd zogenoemde bastides daar) ademen geschiedenis en joie de vivre. Het klimaat is aangenaam. Men is er dol op lekker eten en drinken. Er is volop ruimte. Wat wil een mens nog meer?

Nou, meer van dit dus, als het even kan 🙂

Filmpje: op YouTube.