Uit de biebbubbel

De verkiezing van Trump heeft heel wat mensen wakker geschud: de media stonden bol van de berichten over de welbekende filterbubbel van Eli Pariser, die er medeverantwoordelijk voor zou zijn dat bijna niemand de winst van deze zakenman had zien aankomen.

Ik las in het verleden veel over dat onderwerp, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik maar zelden de moeite neem om uit mijn eigen bubbels te geraken. Vandaag deelde Facebook mij in een jaaroverzicht mee dat ik dit jaar 18.762 dingen leuk heb gevonden. Daar baseren die algoritmen ongetwijfeld van alles op, maar voorlopig krijg ik het gros van de pagina’s die ik graag zie in mijn tijdlijn helemaal niet meer door. Facebook lijkt ze zelfs bij me weg te willen houden. Vandaag zag ik opeens ook mijn snelkoppeling naar een lijst met favoriete pagina’s niet meer. Ik heb geen zin om er nog meer moeite voor te doen. Het kost me al tijd genoeg zo. Ik mag dan ook in een bubbel zitten, maar voor mijn gevoel heb ik die niet zelf gecreëerd.

Dat geldt echter niet voor de ‘biebbubbel’. Van 2000 tot 2015 zat ik tot mijn nek in de online informatie over bibliotheken en aanverwante onderwerpen. Dag in, dag uit. Op zeker moment leidde dat ertoe dat een deel van die informatie mij als het ware automatisch bereikte. Nu mijn focus is verschoven wordt dat steeds minder. Ik volg weliswaar nog een rijtje feeds en een slinger twitteraars, maar ik zoek nu naar andere informatie, vooral lokale, en ik schrijf ook over andere dingen. En wat blijkt? Dan droogt het onderwerp dus ook geleidelijk op in zoekresultaten en andere uitingen die je zouden kunnen verleiden tot een bezoekje of een paar klikken. Bibliotheken verdwijnen uiteindelijk helemaal uit beeld.

Daar is misschien niets bijzonders aan, maar het intrigeert me toch. Ik schreef jarenlang over de online vindbaarheid van bibliotheken. Ik zag hun websites dagelijks maar ik maakte me er toch zorgen over. Ik had namelijk de indruk dat dat niet gold voor buitenstaanders, waaronder (potentiële) klanten. Aangezien ik in mijn eigen bubbel zit kan ik niet spreken voor anderen, maar ik vraag me wel af of ik nu ook een buitenstaander ben. Als dat wat ik nu (niet meer) zie te vergelijken is met dat wat de gemiddelde gebruiker (niet) ziet, dan kan ik alleen maar zeggen dat het er niet best voor staat met die online zichtbaarheid van de sector. Ontwaak! Linken moet! mocht ik graag roepen. Nu weet ik weer waarom ik dat riep.

@

Foto: bellenblazen in de Kuiperspoort in Middelburg, augustus 2016