De afwezigen hebben altijd ongelijk

04 december 2016

Twee weken geleden interviewde ik in de Graanbeurs, op het Damplein in Middelburg, ondernemer Koen Funk, van Biercafe De Vliegende Hollander. Hij organiseert, in samenwerking met brouwerijen en andere ondernemers op het plein, een Winterbierfestival op 16 en 17 december. Het Damplein maakt daardoor dit jaar voor de eerste keer ook deel uit van het programma van Middelburg Winterstad, een evenement dat ooit begon met alleen de ijsbaan op de Markt, dat ieder jaar een beetje groter en succesvoller lijkt te worden. Steeds meer cafés bouwen blokhutten op hun terras, de Kerstmarkten worden uitgebreid, en de grote tent voor het Winterterras op het zogenoemde Tympaanplein werd dit jaar een maand eerder ingericht, omdat die veel extra bezoekers trekt.

Dat Koen de aansluiting zoekt bij dit winterfeest vind ik om verschillende redenen geweldig. Er gaat sowieso veel positiefs uit van eigen initiatieven en van lokale samenwerkingsverbanden (in dit geval met restaurant La Piccola Italia en Eetcafé De Zwarte Ruiter op ’t Witte Paart) maar wat ik nog veel mooier vind is het gegeven dat de organisatie hiermee het signaal afgeeft bereid te zijn het Damplein nieuw leven in te blazen. Want daar moet je gewoon eerlijk over zijn: dat plein is, als uitgaansgebied, natuurlijk niet meer wat het ooit geweest is.

De terugloop begon toen buurtbewoner Akkerman het na een jarenlange juridische met de eigenaars van de toenmalige discotheek Meccano het begin jaren 90 voor elkaar kreeg dat de openingstijden op het plein werden beperkt. Mede door zijn toedoen besloot de gemeente de nachtvergunningen voor de horeca op het Damplein in te trekken, met de bedoeling die te concentreren in het gebied op en rondom de Markt en Vlasmarkt (ernstige vernielingen tijdens Oud en Nieuw waren de directe aanleiding). Toen de rechter in Akkermans voordeel besliste liet een grote groep cafébezoekers leen paginagrote rouwadvertentie in de krant plaatsen met de tekst: “Rust in vrede, uitgaansleven Middelburg”. Die tekst was een beetje overdreven maar voor het Damplein bleek van die woorden een voorspellende werking uit te gaan. Discotheek Meccano verdween, maar ook het bijbehorende café. Eerder was de nachtclub aan de overzijde van het plein, een opvolger van La Folie, al gesneuveld. In de jaren die daarop volgden kenden diverse cafés nog successen, (Rockdesert en Mambo’s bijvoorbeeld) maar nu, 25 jaar na dato, staan die zaken al een paar jaar leeg. Dat ziet er triest uit.

Het plein, dat nog geen 50 jaar bestaat, verdient een beter lot. Met vrienden praat ik nog regelmatig met een grote grijns over muziekfestivals als Damrock of over optredens van punkbands in de Graanbeurs, georganiseerd door het voormalige jongerencentrum Midgard. Zulke evenementen, op die plek, behoren definitief tot het verleden, maar dat betekent niet dat er geen alternatieven zijn. Ook daarom hoop ik dat het Winterbierfestival een succes wordt. Toen ik Koen stond te interviewen las ik de teksten op de tegels van de Graanbeurs, die deel uitmaken van het kunstwerk van Marinus Boezem, ook weer eens. “Les absents ont toujours tort”, staat er op een daarvan. De afwezigen hebben altijd ongelijk. Een prachtige slogan bij een nieuwe impuls voor het plein!

@

Deze bijdrage verscheen eerder in De Bode.