Hoeveel geld zou er verspild zijn, aan de digitale bibliotheek?
09 december 2015
Je hebt wel eens van die artikelen die alleen maar vragen oproepen. Gisteren plaatste Bibliotheekblad het korte nieuwsbericht ‘KB besteedt Datawarehouse opnieuw aan‘. Uit dat bericht:
De KB heeft een onafhankelijke audit laten uitvoeren op het bestaande Datawarehouse, waaruit is gebleken dat de huidige back-end (database en besturingssoftware) niet toekomstbestendig, te traag en te complex is en als gevolg daarvan onbetrouwbaar. Daarom moet de huidige back-end van het Datawarehouse worden vervangen door een meer toekomstvast platform, dat voldoet aan de eisen die de KB stelt.
Er wordt ook nog verwezen naar een FAQ (PDF) maar daar word ik ook niet veel wijzer van. Wat is hier nu werkelijk misgegaan en ook niet onbelangrijk: wat kostte dat dan allemaal? Als ik snuffel in de oude jaarverslagen van stichting Bibliotheek.nl (2012 en 2013) zie ik in die periode, bij dat onderdeel van de digitale bibliotheek, wel iets staan over een onderbesteding van 0,3 miljoen en daarna een kostenpost van ruim 63K, maar dan weet je natuurlijk nog niks over alle tot nu toe gemaakte kosten.
Het zou toch wel eens mooi zijn als iemand alle uitgaven vanaf de oprichting van Bibliotheek.nl in 2009 tot de opheffing vorig jaar eens op een rijtje zou zetten en dan vervolgens de vraag zou beantwoorden wat de bibliotheeksector daar nu allemaal voor terug heeft gekregen. Je kunt natuurlijk wel een paar dingen zelf bedenken. Al die oranje platformen die je wél ziet, van het ebookplatform tot de WAAS-websites en BiebtoBieb. Maar wat is de status van zaken als de Nationale Catalogus, widgetplatformen en wat dies meer zij? Op pagina 66 van het tweede jaarverslag zie je dat we praten over jaarlijks zo’n 20 miljoen euro voor de digitale bibliotheek. Zou je dat gewoon keer zes kunnen doen? En welke kosten heb je dan nog niet inbegrepen? Buiten deze organisatie om werden natuurlijk ook nog veel kosten gemaakt, bijvoorbeeld aan het salaris van al die medewerkers van deelnemende bibliotheken.
Misschien moet je je dit soort dingen niet te veel afvragen. Je kunt bedragen en uitgaven ongetwijfeld nog heel goed nuanceren. Maar ik vraag het mezelf wel af. Welke posten je op de langere termijn als verkwisting zou kunnen omschrijven, en wat je van dat geld allemaal had kunnen doen op het gebied van bibliotheekvernieuwing. Al die relatief goedkope mogelijkheden zoals het contextualiseren van informatie op websites die wel eigentijds zijn, het domineren van kennisplatformen als Wikipedia, digitale inlichtingenservices, sociale media vanuit het hart in plaats vanuit kille marketing, het digitaliseren van collecties die wel rechtenvrij zijn. Storytelling. Enfin. Ik zal wel dingen over het hoofd zien.
Gerelateerd:
Werken met de WaaS: geen kinderspel
Digitale bibliotheekvernieuwing: beter ga je het zelf doen
Over de Nationale Bibliotheekcatalogus en complexe structuren
@
Ik zit pas 25 jaar 'in het vak'.
Wat ik vooral (door schade en schande) geleerd heb, is dat je vooral je mond moet houden als je een goed idee hebt… hetzelfde geldt voor voor 'De Digitale Bibliotheek'. Als werknemer van een bibliotheekautomatiseerder liep je aan tegen de belachelijke eisen bij een aanbesteding. Als werknemer bij een dienstverlener werd je gesommeerd je mond te houden als je aantoonbaar betere of goedkopere plannen had… ik kan er een boek over schrijven…
Misschien is dat fenomeen van 'beter je mond maar houden' ook wel een rode draad. Dat geldt dan zowel voor intern betrokkenen als voor externen die het maar half weten. Daarom is onafhankelijke onderzoeksjournalistiek zo belangrijk. Het zou mij niet verbazen als er ooit nog eens een boek verschijnt, over alles wat we toen niet wisten. Of wel wisten maar niet mochten zeggen. Ik kan in ieder geval ook wel een paar hoofdstukjes voor mijn rekening nemen, over dingen waar ik dan weer wel wat van weet…
Het is een raar wereldje dat van de bibliotheken,
De Landelijke Digitale Infrastructuur (LDI) lijkt wel 1 van die ICT projecten (van de "overheid" of zoals ik het graag stel van ons voor ons) die zo vaak in het nieuws zijn vanwege mislukken, maar dan eigenlijk vooral niet in het nieuws is.
De WAAS bijvoorbeeld, vervangen door WAAS2 een doorontwikkeling?, welnee gewoon een commerciële oplossing uit de "Cloud" geplukt.
De ontwikkelingskosten van waas 1? iemand?, daarnaast verloren dagen in training, en frictie kosten.
Vervolgens de Datawarehouse, versie 1 is door BNL gestopt de daarvoor ontwikkelde Backend is door Probiblio en Cubiss gebruikt om een aantal commerciële producten te ontwikkelen een dashboard voor stuurinformatie en een Marketing product.
Versie 2, blijkt nu totaal niet te voldoen en gezien de minimale dataset, viel daar ook al niet heel veel meer van te verwachten als de huidige bestaande monitoren te vullen.
Kosten? Wie?
De NBC+ zou de zoeklaag voor de NBC moeten worden maar daar zien we nu ook een nieuwe Aquabrowser versie voor, de NBC+ wordt maar marginaal gebruikt.
en de ABL is niets meer dan een hele goede index machine, met alle voor en nadelen.
Dan nog de IAM infra, ook al herschreven en herbouwd met een andere techniek.
Beter misschien wel, maar echt nodig?
Maar goed iedereen kent die verhalen wel van de een of van de andere kant.
Maar waar het echt om draait zijn de bibliotheken die hebben afscheidt moeten nemen van veel van hun gewaardeerde medewerkers, de precieze cijfer ken ik niet maar ik ken voorbeelden genoeg waar 25-50% van het personeel is afgevloeid.
En dan wat kost het nog voordat het beoogde doel is behaald, hoeveel jaar zijn we dan verder en hoeveel van het lokale budget wordt dan landelijk verspijkerd binnen de KB aan "leuke" projecten?
en dan rest nog de vraag wat moeten de lokale bibliotheken gaan betalen om mee te mogen doen, welke operationele kosten zijn er aan de LDI en welke doorontwikkelingskosten zijn er nog te verwachten?
Hoi Anoniem,
Dank voor je reacties. Het zijn allemaal vragen waar ik ook best graag een antwoord op zou horen, maar ik vrees dat een groot deel ervan altijd wel schimmig zal blijven. Kreeg via de mail overigens ook nog een reactie van een betrokkene, met de nodige nuances over onvermijdelijkheid van processen en aanbestedingen e.d., maar feit blijft dat er veel niet transparant is, bewust.