Een guerillabibliotheek in Rotterdam West
25 november 2012
Bij wijze van burgerinitiatief en experiment is afgelopen maandag de Leeszaal Rotterdam West geopend. Na initiatieven in onder andere Brabant en Drenthe is dit het volgende in een reeks van projecten die, vaak als levendige vrijwilligersbolwerken, functies van opgedoekte bibliotheken overnemen. Want na sluiting van filialen blijft vaak het verlangen naar een buurtbieb. Of iets wat er op lijkt.
De aanleiding voor de initiatieven die Ilona Verhoeven beschrijft op de site van Bibliotheekblad is triest, maar toch word ik vrolijk van een guerilla-actie als Leeszaal Rotterdam West. Nog tijdens het lezen van het verhaal begin ik te mijmeren over bibliotheken die niet worden gehinderd door allerlei regels en procedures. Bibliotheken waar de weggevallen structuren alle ruimte bieden voor een open deelcultuur, voor het inzetten van open software en voor guerilla-acties. Oftewel: wat kun je allemaal nog doen als je helemaal niks meer hebt? Valt er een leegstaand gebouw te regelen? Een collectie die voldoende uitgebreid is? Een werkend registratiesysteem? Activiteiten die er toe doen? Ik denk het eigenlijk wel, al was het maar omdat je, als liefhebber van het vak, eerder de mogelijkheden dan de beperkingen ziet.
Meer lezen en luisteren op Bibliofuture en bij Schrijverdezes.
Gerelateerd:
Bibliotheken bouwen waar het nodig is: Ree Sheck in Guayabo
Hoe bibliotheken het nieuws haalden in 2012
Ook bibliotheken gaan kapot door het grote geld
Book-ish Territory: een handboek voor alternatieve bibliotheektactieken
@
Vandaag las ik in een blogpost over Leeszaal Rotterdam West (//sfcdt.posterous.com/de-leeszaal) de prikkelende uitspraak: 'Toch is dit een antwoord op een beweging, een maatschappelijke evolutie, die buiten de bibliotheekwereld staat (gezet wordt) en die nochtans dringend een antwoord moet krijgen van die bibliotheekwereld: het gaat over de organisatie van de burgermaatschappij, het ontwikkelen van burgerinitiatieven. Nu staat de bibliotheek aan de kant van de overheid, dus de macht, terwijl haar taak juist is een tegenmacht te ontwikkelen. Leeszaal Rotterdam West is een eerste (?) duidelijk verzet.'
Ik denk dat de aantrekkelijkheid van initiatieven als de Leeszaal mede zit in het gevoel van 'echtheid', authenticiteit, zonder de behoefte te voelen aan welk concept dan ook (al hebben de initiatiefnemers heel goed nagedacht over wat ze willen). Het gevoel dat 'alles kan'.
De vraag is natuurlijk wel hoe lang dergelijke initiatieven het op deze basis vol weten te houden, denk ik. Het zou interessant zijn om over een jaar nog eens te kijken of Leeszaal Rotterdam dan nog bestaat (in ieder geval als de nu nog tijdelijke status zou worden omgezet in een definitieve) en in welke vorm.
Hoi Bart, dat is zeker prikkelend! Als je het mij vraagt is het een van de oorzaken van wat er zoal misgaat in bibliotheken. Van vrijplaats voor rust en ontspanning en leren naar overgereguleerd overheidsgebeuren.
Het komt misschien nog wat vroeg, maar als de groep mensen die het heft weer in eigen handen neemt maar groot genoeg is, dan is er veel mogelijk. De tijd is er wel rijp voor en de nieuwe media kunnen er een grote rol in spelen. Mijmeren maar weer!