HP/de Tijd als maandblad

Het wordt uiteraard verkocht als een vernieuwingsslag maar ik heb toch het gevoel dat de transformatie van HP/de Tijd van weekblad tot maandblad een noodgreep is. Dat terzijde. Feit is dat het enige blad waarop ik geabonneerd ben (ik kreeg het ooit als cadeau van mijn lief omdat ik het blad bijna iedere week kocht) minder vaak op de deurmat zal vallen. Het verhaal van redactie/uitgevers daarbij is dat kwantiteit plaatsmaakt voor kwaliteit. De HP is dikker en gaat dieper, en de website moet het gevallen gat opvullen, zoiets.

Vannacht ben ik er eens rustig voor gaan liggen. Mijn conclusie is dat het blad inderdaad een stuk dikker is geworden. De lay-out van het blad mag er ook zijn. Maar dan de inhoud…viel me die even tegen! In de weekeditie sloeg ik ook altijd al een paar artikelen en columns over, maar in dit eerste maandnummer kon slechts een kwart van de bijdragen op mijn interesse rekenen. Dat heb ik, voor zover ik me herinner, nog niet eerder meegemaakt. Het kan natuurlijk toeval zijn. De ene keer komen onderwerpen als politiek en economie nu eenmaal uitgebreider aan bod dan de andere. Het zou echter ook kunnen dat dit een bewuste keuze is, dat dit de nieuwe aandachtsgebieden van het blad zijn. Als dat het geval is vrees ik toch dat ik ga afhaken. Dan koop ik interessante nummer liever weer ‘los’. Er is immers al genoeg te lezen.

Ik moet overigens wel toegeven dat ik ook nogal baal van het vertrek van Jelmer Steenhuis. Zijn crypto’s waren voor mij ooit de belangrijkste reden om HP/de Tijd te kopen. Nu prijkt op de laatste pagina plotseling een puzzel van studio Jan Meulendijks. Het zijn kleine dingen, die kleine mensen korzelig maken.

Gerelateerd:
Zichtbaar vs. onzichtbaar: Elsevier vs. HP/De Tijd

@