1999: meedoen aan Lucky Letters
28 april 2012
Hoe ik er bijkwam om mezelf in 1999 op te geven voor de RTL-quiz Lucky Letters weet ik niet meer zo goed. Ik meen me te herinneren dat ik tijdens het avondeten een keer een oproep zag voor kandidaten en toen besloot een poging te wagen. Feit is dat ik een paar weken later met misschien wel honderd anderen in een klef zaaltje zat, ergens midden in het land, om een serie proefvragen te beantwoorden. Van die middag weet ik eigenlijk alleen nog dat er verdacht veel mensen aanwezig waren die te kennen gaven dit bijna wekelijks te doen. “Blijven proberen, dan kom je uiteindelijk vanzelf in een of ander programma”, was het credo. Ik had blijkbaar voldoende vragen goed beantwoord want weer een paar weken later werd ik opgeroepen om naar Hilversum te komen, voor opnames.
De dag zelf was behoorlijk surrealistisch. We reisden met een man of tien af naar de studio. In de auto had ik het hoogste woord. Dat heb ik wel vaker, als ik nerveus ben. Van de reis weet ik alleen nog dat ik op een gegeven moment uit volle borst
Kiss From a Rose, van Seal zat mee te zingen. De tekst van dat nummer had ik ooit eens uitgeplozen voor een kroegcollega die verliefd was geworden op een matroos van het type
Jan Vayne. Ik zei toen gekscherend dat ik er misschien nog wel een vraag over zou krijgen. Ik kon toen nog niet bevroeden dat de vierde vraag van Victor Reinier inderdaad over de artiest in kwestie zou gaan, en ik van de schrik alleen nog “
Terence Trent D’Arby” kon stamelen. Dat moest ik jaren later nog aanhoren.
Tijdens de opnames zei en zong ik nog veel meer stomme dingen. Bij het zien van een hobo dacht ik alleen maar “dat is geen trompet”. Wat een klavecimbel was wist ik niet, maar dat leek me wel een fraai antwoord. De supporters kwamen vanzelfsprekend niet meer bij.
Maar ik verraste af en toe ook, niet in de laatste plaats mezelf. Toen Reinier me vroeg wat er was veranderd op 10 april 1996 hoorde ik mezelf zeggen: ‘ons telefoonnet’. Ik vraag me tot op de dag van vandaag af waarom een mens zulke trivia soms onbewust onthoudt. Ik vraag me ook nog steeds af waarom mensen die nuchter zijn het wagen vals mee te zingen met Milli Vanilli.
Natuurlijk stond ik ook voor joker, die dag. Achteraf vind ik het nog steeds maf dat ik de eerste ronde won met veel geluk en de tweede verloor door pech. Ik ging uiteindelijk met 900 gulden schoon aan de haak naar huis. Ik heb slechtere dagen gekend.
Allemaal leuk en aardig, maar van nog eens zo’n geintje, maar dan met
Chazia Mourali, zag ik later toch maar af. Je moet dit soort dingen niet overdrijven 🙂
@
Hahaha Ed wist ik niet van je….die klavecimbel whahaha….maar 900 euro meenemen is niet slecht. Jong koppie, leuk om te zien.
@SaskiadenOtter onvermoede verledens, altijd geinig toch? 🙂
Grappig! Zelf deed ik een jaar later mee.
Lachen! Won je toen ook nog wat, of struikelde je ook over de algemeenheid der vragen?
Dat verrekte damtoernooi!
Nou! Vanuit je luie stoel thuis zie je het al na 2 letters, maar daar in de studio wordt het opeens een grijze vlek joh!
O, wat een mannetje! Maar je wist toch heel wat hoor…
Mijn grootste vrees vooraf was dat ik er meteen in de eerste ronde uit zou vliegen. Was al lang blij dat dat niet gebeurde 🙂
In de algemeenheid der vragen ben ik wel goed. Ik stond de eerste keer in de finale maar viel toen over het twaalfletterwoord (hemeltjelief!), de tweede keer verloor ik omdat mijn tegenstander steeds op de hoogste bedragen drukte. Ik heb toen een kleine 1500 guldens verdiend
Het is ook een gemeen woord in de categorie sport. Mijn kinderen zijn er ook helemaal klaar mee, met dat dammen…..