Foxconn: waar 700.000 mensen onze speeltjes maken
22 mei 2010
In het rijke Westen genieten we er met volle teugen van: glimmende playstations, de nieuwste iPhone, die razendsnelle laptop. Electronica is overal. We kunnen er niet meer zonder.
Natuurlijk, we weten allemaal dat die 70 miljoen verscheepte Wii’s ooit ergens in Azië werden gemaakt. Die eerste miljoen iPads rolden ook ergens van de band. Maar kan het ons werkelijk schelen hoe ze gemaakt worden, en door wie? Als ik voor mezelf spreek: het is geen materie waar ik me regelmatig in verdiep. China ligt te ver van mijn comfortabele gadgetbedje.
Een bericht op iPhoneclub, iPhone-fabrikant gaat psychologische hulp en monniken inschakelen, bracht mijn -ongetwijfeld in China geproduceerde- Asus-muis vanochtend nu eens wel in beweging. Monniken? In een fabriek?
Ik lees een verhaal over slechte arbeidsomstandigheden. Ik leer dat het bedrijf dat Apple’s producten maakt Foxconn heet. Ik lees over akelige rapporten, over vergiftiging en over de zelfmoorden van een deel van de 700.000 (!) medewerkers.
Ik kijk een stukje van een documentaire en huiver bij het zien van de groei van een stad. Ik ga op zoek naar schaarse foto’s, foto’s die misschien meer vertellen dan het halve verhaal van een enkele vrouw. Dat valt nog niet mee. Er wordt veel verborgen gehouden. We mogen wel zien dat een bedrijf door kan groeien, maar vraag niet op welke manier dat gebeurt…
Dan besluit ik dat het weer genoeg is geweest. Een leuk nieuw appje, iemand?
@
Lagelonelanden als China, India en Brazilië zijn hun economische achterstand rap aan het inhalen. Dat komt nog lang niet ten goede aan iedere werknemer aldaar. Al neem ik aan dat ook daar vooruitgang in zit. Geen producten van Apple kopen lijkt me – ook voor de plaatselijke ontwikkeling – contraproductief. En als de omstandigheden voor de werknemers té bar zijn of worden zal dat absoluut ten koste gaan van productiviteit en/of kwaliteit, waarna Apple de boel (op instigatie van een uiterst rijkelijk gebonuseerde CEO, uiteraard) rapido verplaatst.
@Stefan: daar heb je helemaal gelijk in maar de vraag is dan wel meteen: wat kan je dan nog wel kopen? Er wordt zoveel gemaakt in die landen. Soms sturen ze zelfs oude kranten en boeken op om over te laten tikken, omdat dat soms goedkoper is dan hier digitaliseren. Ik kon het bijna niet geloven toen ik dat las, maar het schijnt echt zo te zijn.
Misschien was ik niet helemaal duidelijk. Maar wat mij betreft kun je – bijvoorbeeld in China – alles kopen. (Architect Rem Koolhaas beweerde bijv. ooit n.a.v. zijn groteske ontwerp voor een zeer grote Chinese TV-zender dat hij gezien de verbeterende mensenrechtenomstandigheden dat wel, maar een gevangenis in de VS niet zou tekenen.)
Het schijnt wel zo te zijn dat de Chinezen vaak prutswerk afleveren. Dan verschuift de productie weer naar hoogwaardige productiegebieden als – en hier komt mijn main selling point – Vlissingen-Oost, het Sloegebied en Ritthem.
Haha, helder maestro. We gaan gauw ook eens wandelen bij het Fort 🙂
Het argument 'dan kan je niks meer kopen' vind ik niet zo sterk. Alles wat je verantwoord koopt is toch meegenomen? Het blijkt af en toe dat bedrijven onder druk van de consument hun beleid (knarsetandend of niet) bijstellen, dus helemaal machteloos ben je niet.
Wat dat overtikken i.p.v. digitaliseren betreft, dat wordt volgens mij gedaan omdat het nauwkeuriger is dan scannen. De huidige software herkent oude lettertypes (nog) niet goed genoeg. Dat dit typewerk vervolgens wordt uitbesteed naar b.v. de Filippijnen heeft weer als voordeel dat mensen die de taal niet kennen zorgvuldiger schijnen te zijn omdat zij de zin niet al in hun hoofd afmaken. En ja, het zal ongetwijfeld ook goedkoper zijn dan het hier laten doen, maar het lijkt me niet het beroerdste werk om te doen.
@schrijverdezes
Hele dagen woordjes overtypen lijkt me uiterst meditatief. Voordeel van eenvoudig magazijnwerk is dan nog dat je ook aan de broodnodige wandelkilometers komt.
@Stefan van Hoek
Laat eenvoudig magazijnwerk nou precies zijn waar ik mijn brood mee verdien. Inderdaad: de hele dag lopen. Vroeger typte ik de hele dag cijfers over. Ook dat beviel me. Het is overigens niet zo dat je tijdens het overtypen kunt mediteren, want dan maak je geheid fouten. Probeer het maar eens.
En het overtypen van boeken lijkt me een stuk aangenamer dan b.v. in een smerige chemische fabriek werken. Dat was het enige wat ik wilde zeggen.
@schrijver: daar heb je helemaal gelijk in, maar in dat soort dingen moet ik gewoon eerlijk zijn. Dat bedoel ik eigenlijk ook met het 'grapje'in de laatste zin: ik ben me wel bewust van heel veel onrecht en het leed van de wereld, maar aan het eind van de dag ben ik zelf ook gewoon een vadsige, consumerende salonrevolutionair. Ik koop uit gemakzucht bij Albert Heijn, ik koop de gadgets die ik begeer en laat me maar zelden leiden door hogere doelen. Ik vond het alweer heel wat dat ik vandaag 50 cent gaf aan een jonge Roemeen die voor de Appie aan zijn harmonica zat te trekken.
Die nauwkeurigheid is geloof ik ook een factor van belang inderdaad.
Ik ben geen haar beter hoor, het enige is dat ik zo'n argument als 'dan kun je niks meer kopen' een beetje flauw vind. Want daar is best achter te komen, achter wat je wél met goed fatsoen kunt kopen (ook gewoon bij AH denk ik). Dat ik dat ook meestal te veel moeite (of te duur) vind geef ik meteen toe.
Bij AH hier op de hoek speelt al jaren een wat oudere Roemeen (d.w.z. Roma neem ik aan) op zijn harmonica. Hij speelt vreselijk slecht en daar zit al jaren geen verbetering in. Toch blijf ik hem braaf belonen, zij het dat ik in de loop der jaren de bijdrage van 50 naar 20 cent verlaagd heb. Voor wat hoort wat vind ik 😉
Lacht hij nog wel even vriendelijk naar je dan, of is dat ook aan inflatie onderhevig?
Hij mompelt dankuwel, dat was altijd al zo. Als hij vriendelijk ging lachen zou ik de donatie stopzetten vrees ik, ik vind het zo al genant genoeg… Als hij niks zei was het ook prima. Ik weet overigens niet of hij ziet dat ik hem gekort heb, het muntstuk leg ik tussen de andere giften. De korting was vooral omdat ik nogal vaak naar AH ga en ook een beetje uit irritatie dat hij dit al jaren doet, maar wie ben ik om te oordelen hè.
Inflatie is juist dat alles duurder wordt toch? Dan zou ik nu dus een euro moeten geven…
Nu ja, het is in ieder geval toch aardig van je.
Duurder inderdaad. Zijn glimlach dus wellicht, was de redenering 🙂
…wellicht OOK, moest dat zijn.
Het wordt me nu toch een beetje te ingewikkeld 😉
En het is niet aardig hoor. Misschien was het dat ooit, maar inmiddels is het slechts een gewoonte.
Straatkrantverkopers in overdekte winkelcentra zijn gruwelijk abject.
Maar daar hoor ik de PVV niet over.
@Stefan van Hoek
En als ze buiten in de regen staan?
@schrijverdezes
Dan treedt onmiddellijk de coulanceregeling in werking en mogen ze wél een overdekt winkelcentrum als hun rayon beschouwen. Een natte straatkrant is immers onverkoopbare handelswaar.
@schrijverdezes
Grappig bij die AH kom ik circa 4 à 5 x per week. Ik geef ze nooit wat. Bij die mensen denk ik altijd wreed: "Bij aankoop van één straatkrant tuberculose gratis".
@Stefan van Hoek
Ja, de wereld is klein. Ik kom er minstens zo vaak als jij. Je wrede gedachte begrijp ik niet goed: wie krijgt er gratis tbc, koper of verkoper? De accordeonist verkoopt trouwens geen straatkranten.