Fastfood, het gif van de wereld
19 maart 2010
Ik hoef hier geen mooi verhaal af te steken over mijn gezonde levenswijze. Ik drink te veel frisdrank en te veel alcohol en ik eet te weinig fruit. Groenten, vezels en meer van dat fraais krijg ik genoeg binnen maar ik heb er ook geen enkele moeite mee om zo nu en dan fastfood naar binnen te schuiven, om zo’n maal vervolgens af te blussen met een koude cola. What can one say?
Welnu, dit: ik zou beter moeten weten. Ik las Schlosser’s Fast Food Nation met veel belangstelling (heb het boek zelfs in bezit) en ik weet hoe slecht chemisch dat ‘voedsel’, inclusief de vernietigende sausjes, is. De smaak van de sauzen verhult de werkelijke smaak van hamburgers en frietjes, daarom lijkt het alsof het lekker is. Als je dan vervolgens bedenkt hoe groot de hamburgerdichtheid in de wereld is, dan knap je niet op. Wat doet al die teringzooi met de geesten en lichamen van miljoenen mensen?
Ondanks deze voorkennis zit ik toch weer met open mond naar het Happy Meal-relaas op Baby Bites te kijken. Het is de bekende test van iemand die een fastfoodmaaltje een jaar laat staan om te kijken wat er gebeurt. In sommige gevallen helemaal niets. Geen verrotting, geen afbraak, geen schimmel. Eng. (ik zie nu dat NRC Next er ook aandacht aan besteedt). Er is ook een vrouw die beweert dat haar hamburgertje al 12 jaar meegaat.
Toch is er ook een bekende test die laat zien dat er wel degelijk iets gebeurt. De test van Morgan ‘Super Size Me‘ Spurlock bijvoorbeeld. Check het filmpje op Organic Legion maar even. Wat er dan gebeurt stemt ook niet bepaald vrolijk. Het is in ieder geval niet zo dat je denkt: ‘gelukkig! Er is toch sprake van ontbinding!
Hoe het nu precies zit met al die chemische stoffen laat ik hier even in het midden. Mij houdt vooral de vraag bezig waarom ik, en met mij miljoenen mensen, dit soort informatie weer zo snel verban naar het achterhoofd. Het is waarschijnlijk een soort mechanisme om mezelf ervoor te behoeden dat ik in de Westerse maatschappij een leven zou moeten leiden volgens de macrobiotische leer. Dat wordt al snel een zwaar beperkende, bijna onnatuurlijke levensstijl. Daar ben ik gewoon te lui voor.
Desondanks zing ik toch even mee met de jongens van MDC, want ik heb het gelijk niet aan mijn zijde. Corporate deathburger, Ronald McDonald.
@
Ik denk dat onze instinctieve neigingen naar zoet, vet of weet ik veel, gewoon veel sterker zijn dan onze rationele vermogens.
Misschien helpt het beste als je iemand in je omgeving hebt, die je op tijd waarschuwt als je wat al te vaak je instincten volgt en je er bijv. niet meer uit gaat zien.
"Een happy meal: Dat speciale gevoel van hoop op het krijgen van een kadootje als je een illusie op een hamburger koopt" (Eric Wilson in verslaafd aan geluk)
@Bas daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben, ook wat betreft die confrontatie met waarschuwingen. Er staat overal wel bij hoeveel calorietjes erin zitten, maar wie leest dat nu werkelijk? Misschien ook nog eens taak voor SIRE.
@Marina: dat zegt die Wilson prima. Is het hele boek de moeite waard?
De foto is tamelijk briljant 🙂
@Hans: ik vind 'm ook meer dan scherp ^^
Je bent wat je eet tenslotte 🙂 en gemak dient de mens.
Met vers groente en ingrediënten die de natuur van de eerste hand geeft, kan je ook heerlijke dingen maken, maar het is inderdaad meer werk en als je niet naar de markt gaat om groenten en fruit te kopen is gezond eten duurder dan ongezond.
Het is toch achterlijk dat bewerkt, verpakt en gekookte doperwtjes goedkoper zijn dan vers onbewerkte van slechtere kwaliteit.
Kijk maar naar doppindas, die zijn duurder dan een hele zak gefrituurde en gezouten pinda waar minsten 4 keer zo veel pindas in zit.
Supermarkten halen hun winst ten kosten van verse producten om te kunnen concurreren met de verpakte A-merken. Ga jij maar een verse maïskolf komen, daar kan je zo wat 3 grote blikken maïs komen waar zeker meer dan 10 maïskolven in zijn verwerkt.
@Madbello: zo had ik dat eigenlijk nog nooit bekeken. Inderdaad een bezopen systeem. Voordeel van verpakt etc is natuurlijk wel de langere houdbaarheid, maar dan nog zou het inderdaad net andersom moeten zijn.
Bizar.
Inmiddels een reactie van McDonalds gekregen. Een Happy Meal is als een bos bloemen die niet op water staat, het droogt uit… Aldus McDonalds dan he? (zie artikel nrc.next)
@zbdigitaal ligt er aan in welke bui je bent, maar is het een tikkie melancholisch dan verslind je haar in één adem
@Ernst-Jan: dat is een merkwaardige reactie zeg. En over de additieven zeiden ze waarschijnlijk niets? Boeven zijn het…
@Marien: dan wacht ik gewoon even zo'n bui af 🙂 Thanks.