Topsy: een zoekmachine met meerwaarde…of toch niet?

05 juli 2009

Lezen over de huidige staat van de zoekmachinemarkt zorgt bij mij altijd voor een lichte irritatie. Die staat confronteert me namelijk met het feit dat zoekstrategieën die een paar jaar geleden nog effectief waren dat nu niet meer zijn.

Toen ik in 2000 met de opleiding IDM begon waren zoekmachines als AltaVista en Ilse dominant; Google begon net aan z’n opmars. Als je Google noemde tijdens internetcursussen keken de cursisten je vragend aan: niemand had er nog van gehoord. Dat kun je je anno 2009 bijna niet meer voorstellen.

Voor de opleiding schreef ik ooit papers over zoekmachines als All The Web (Deep Web) en Scirus. (wetenschappelijke informatie) Die zoekmachines gebruik ik tegenwoordig nooit meer. Het is zelfs zo erg dat ik de naam van Scirus even moest opzoeken….met Google inderdaad. Dat zegt genoeg. Het heeft alles te maken met (informatie-) overvloed en onbehagen.

Maar hoe goed Google ook is, als informatiespecialist ben je het aan je stand verplicht om een vinger aan de pols te houden van ontwikkelingen op het gebied van nieuwe zoekmachines en -technieken. Een blik in de archieven van dit blog leert me dat ik dat zelf ook echt wel doe. Ik speel eens wat met Bing, ik schrijf over de potentie van Cuil maar na een paar weken of dagen realiseer ik me vervolgens dat ik de nieuwkomers alweer bijna ben vergeten. Als ik ze nog eens wil gebruiken tik ik hun naam in in Google. In werkelijkheid betrek ik de meeste informatie nog steeds uit die zoekmachine. Ik onderscheid me op zoekgebied hooguit nog van niet-specialisten door mijn kennis van de beperkingen en extra mogelijkheden van Google en, in mindere mate, door mijn kennis van bronnen waar Google niet in zoekt. Dat voelt anders dan vijf jaar geleden. En zou dit ook niet gelden voor veel vakgenoten?

Je zoekt zoals iedereen zoekt. Met Google. En eigenlijk heb je daar je handen al vol aan.

Wat gebeurde met het ‘gewone’ web gebeurt nu opnieuw met het Real Time Web. Informatie wordt vluchtiger maar wordt ook nog eens minder lang bewaard. Als je tweets wilt gebruiken als persoonlijk kennissysteem moet je daar zelf iets aan doen. Keer op keer wordt je geconfronteerd met de beperkingen van tools als Twitter Search en je gaat op zoek naar alternatieven. Je vestigt je hoop op een zoekmachine als Scoopler, maar na een maand besef je dat je die machine nooit meer hebt gebruikt. Je gelooft het wel. Het is te veel van het goede. Je hebt al zo weinig tijd.

Toch wil je filters. Je wilt de informatiestroom indammen, kanaliseren.

Als het gaat om informatie van het Real Time Web zet ik nu in op Topsy. Met die machine heb ik vanochtend zitten spelen en geloof het of niet: ik heb ‘m toegevoegd aan de favorieten in Firefox. Dat doe ik, in tegenstelling tot een paar jaar geleden, ook bijna nooit meer.

Maar gaapt u rustig verder. Ik heb de schijn inmiddels tegen me. Ik heb te veel zoekmachines ‘veelbelovend’ genoemd in de afgelopen jaren.

Houd het er maar op dat dat heeft te maken met hoop. De hoop dat de hegemonie van Google ooit nog op natuurlijke wijze doorbroken zal worden. De hoop dat de kleine greep uit het enorme aanbod steeds relevanter zal worden. Want hoe verleidelijk het ook is om te denken dat het meer dan genoeg is, wat Google je teruggeeft: dat is het feitelijk niet.

Je weet niet wat je mist.

De tijd zal leren of Topsy inderdaad een blijvertje is gebleken. Op dit moment denk ik van wel. Op TechCrunch kun je lezen waarom ik dat denk.

@