Imperial Tobacco: klanten val je niet lastig, die belazer je
05 mei 2009
Over de slechte eigenschappen van rokers heb ik het hier al vaak genoeg gehad. Over de risico’s van een rookverslaving ook. En een van de lessen die je als roker kon leren van het rookverbod van Klink? Niet zeiken. Jij bent tenslotte verslaafd en daar heb je niemand mee lastig te vallen. Je zorgt er maar voor dat je creatief bent in het regelen van ‘je fix’.
Ik heb de indruk dat veel rokers inderdaad niet meer zoveel zeiken. Ook niet over de prijs van hun rookwaar, die in 20 jaar bijna verdriedubbeld is. Want ook als je daar over begint zal menig niet-roker zeggen dat je ‘dan maar moet stoppen met roken’. Het is je eigen schuld tenslotte. Daar valt geen speld tussen te krijgen maar toch kan ik het nu niet laten om toch een keer te zeiken. De geintjes die tabaksfabrikanten en overheid uithalen zijn namelijk net zo smerig als de geur van een sigaret is voor niet-rokers.
Ik lees in een dossier van Trouw dat de overheid tussen 1990 en 2000 28 miljard gulden verdiende aan tabaksaccijnzen. In diezelfde periode gaf diezelfde overheid zo’n 50 miljoen gulden uit aan campagnes tegen roken. Als ik het goed zie in Statline werd er ook in 2008 nog steeds 2,3 miljard verdiend aan belastingen. Ik gis nu een beetje, maar ik heb de indruk dat een kleinere groep rokers de overheid nog steeds even veel oplevert als in de jaren negentig. Dat moet dan haast wel komen omdat de prijzen van tabakswaar steeds verhoogd worden.
Maar de tabaksfabrikanten zelf maken er helemaal een potje van. Ik rook zelf al jaren Drum tabak. Toen ik begon met roken betaalde je voor een pakje 3 gulden, nu 5,50 euro, zonder vloei. Natuurlijk heb ik wel eens overwogen om te stoppen met paffen maar niet vanwege de (financiële) prijs die ik ervoor moet betalen. Ik koop mijn pakjes bijna blind en let verder niet op de details van de verpakking.
Ik had wel de indruk dat ik in het afgelopen jaar steeds meer ging roken. Ik kocht meer pakjes dan voorheen. Vorige week attendeerde iemand mij erop dat dit misschien werd veroorzaakt door het feit dat Imperial Tobacco in Joure vorig jaar besloot Drumrokers “niet lastig te vallen met prijsverhogingen” maar er in plaats daarvan voor koos om gewoon een beetje minder shag in een pakje te doen. Eerst 47,5 gram. Inmiddels 45 gram.
Ik zie nu dat ik het had kunnen weten, als ik eind 2008 goed zou hebben opgelet. Dat neemt echter niet weg dat ik me, als klant, behoorlijk genaaid voel door Imperial Tobacco. Een luizenstreek is het.
Zo, dat ben ik ook weer kwijt. Ik schenk nog een koffie in en draai er maar weer eens een.
Stomme zeikerd die ik ben.
@
Misschien troost het je een beetje, maar het gebeurt niet alleen bij tabak, maar b.v. ook bij zakjes chips. En de NS heeft ook dergelijke streken: prijsverhogingen in een paar stapjes, dan valt het minder op (denken ze).
Dat je het niet eerder doorhad vind ik eigenlijk wel ontroerend…
Gek genoeg moest ik ineens denken aan een ouwe Drumreclame ‘draai draai een drum voor mekaar’ o.i.d., maar die is misschien wel van voor jouw tijd.
Van de chips wist ik het ook niet. Ik moest misschien eens wat vaker verpakkingen en kassabonnen gaan bestuderen…maar dat kost ook allemaal weer zoveel tijd he 🙂
Die reclame ken ik niet. Nog wel: Chief Whip op ieders lip!
Je kunt er maar het beste van uitgaan dat je altijd belazerd wordt. Kan het af en toe nog meevallen. Die reclame is denk ik uit het hippie-tijdperk. Die van Chief Wip herinner ik me ook nog. En ‘de echte zware van de weduwe’.
Ik heb nooit gerookt trouwens. (Over andere slechte gewoontes hebben we het even niet.)
hehe, ieder z’n ding he…
Nou, ik zou bijna medelijden met je krijgen…
van lijden is nog geen sprake Festina. Meelijden is dus geen optie 🙂
Ehhhh, ga eens een stukje hardlopen jij!
Fietsen naar de Albert Heijn zo, telt dat ook?
🙂
Nee, nee, nee, in de benenwagen! En zware tassen dragen!
hihi, het voelt weer een beetje als mijn diensttijd
Ja, soms moet je een beetje streng zijn! En met zware tassen bedoel ik geen inhoud met flessen bier of zo. Gewoon melk!!!!
bier koop ik alleen in het café. Daar kan ik trouwens ook best even heen hollen 🙂
Ik wilde je niet op foute gedachten brengen…
Ik zag vorige week Thank you for smoking over de ‘spin’ van tabaksfabrikanten:
“We don’t sell Tic Tacs, we sell cigarettes. And they’re cool, available, and *addictive*. The job is almost done for us.”
Verplichte kost voor iedereen die iets aan de man moet brengen.
@Ingmar: die lijkt me inderdaad wel goed. Bedankt voor de tip!
En dan was er nog iets met een fabrikant die een stofje aan z’n tabak toevoegde dat je nog verslaafder maakte. Toch?
Doet me trouens denken aan een streek van Maggi. Ze boden een voordeelverpakking aan. 3 zakjes jus bij elkaar. Een optelsommetje van de inhoud van die 3 gebonden zakjes, leerde me dat ik dan voor minder geld meer jus had als ik 3 losse zakjes kocht. Ik heb ze daarover gemaild. Ik kreeg een excuusbrief plus een pakketje producten en ze beloofden beterschap. Is me nog niet opgevallen…
Ik herinner me iets van ammoniak inderdaad.
Zo wordt nicotine vanzelf verslavender dan Heroine of Cocaine :-/
En die voordeelverpakkingen zijn ook lullig inderdaad. Die standaard excuuspakketjes doen daar ook niet veel aan af…
Tja, de overheid heeft inderdaad al jaren een dubbele pet op wat dat betreft. Maar stiekem minder gram in een pakje stoppen is toch ook wel schofterig. Zeg ik hier als niet-roker overigens: ik leef met je mee, want door een fabrikant genaaid worden willen we geen van allen.
Misschien volledig overbodig omdat je hem al gezien hebt, maar een heerlijk cynische blik op de tabaksindustrie biedt de film Thank You For Smoking, waarin de hoofdrolspeler een lobbyist is voor de tabaksindustrie. Erg vermakelijk. (Ook voor rokers :))
Hoi Mike, eerder in de reacties kwam die tip ook. Ga ‘m zeker kijken!
Thxs
nog geen zin om af te kicken? 😉
misschien lezen we dan binnenkort een bericht over allerlei mogelijke manieren om af te kicken? patches, accupunctuur, hypnose, kliniek, andere verslaving, …
Nou het zou wel tijd worden want het is en blijft een slechte hobby. Maar ik weet wel dat het van al mijn verslavingen verreweg de hardnekkigste is. Als ik die strijd aanga zal ik er ongetwijfeld nog wel eens iets over schrijven 🙂