Hoe mooi kan grijs zijn?
18 maart 2009Wat beweegt een mens ertoe om keer op keer te beschrijven waarom hij enthousiast is over een bepaalde ontwikkeling, een dienst of een product? Waarom neemt iemand de moeite keer op keer te reageren op mensen die er anders over denken? Dat vraag ik me regelmatig af. Soms voelt het namelijk net alsof ik een evangelie probeer te verkondigen. Alsof ik mensen wil overtuigen van mijn of iemand anders gelijk. Alsof ik gemaakte keuzes wil rechtvaardigen.
Dat is niet zo.
De wens om te delen is mijn grootste drijfveer. Vooral daarom schrijf ik zo graag over de dingen die ik ontdek en die mij plezier geven, waar ik profijt van heb of die -zakelijk of sociaal- iets zouden kunnen betekenen voor mensen die vergelijkbaar werk doen. Natuurlijk zijn er ook veel andere factoren (vlak dat eeuwige ego niet uit) maar als ik die even buiten beschouwing mag laten kan ik contateren dat ik alleen maar hoop dat mensen de dingen die mij veel bieden ook een kans willen geven. Als iets niet werkt voor een ander is dat prima. Als iemand überhaupt niet geïnteresseerd is in een bepaald onderwerp kan ik dat alleen maar respecteren. Zoveel mensen, zoveel wensen.
Mijn houding verandert echter als ik zie dat een dienst of product in beeld komt bij een groter publiek en er een tegenbeweging ontstaat. Zo’n beweging ontstaat altijd. Dat geeft ook helemaal niks. Maarrrr: voor veel mensen lijkt de wereld nog zwart/witter te moeten zijn dan mijn denken soms is. Zij kiezen voor het ongenuanceerde oordeel. Ze proberen iets niet uit maar ze formuleren er wel een mening over. Daar heb ik op de een of andere manier moeite mee en dat beschouw ik dan weer als een persoonlijke tekortkoming. ‘Laat ze toch lullen’, denk ik dan.
Maar denken is iets anders dan doen. Innerlijk gaat het bruisen. Ik krijg zin om te reageren en te propageren. Ik neem stelling, godbetert. Haantjesgedrag.
Het is me de afgelopen jaren vaak overkomen. Bij onderwerpen als weblogs en sociale netwerken. Bij producten als Ning en Netvibes. Bij een fenomeen als Wikipedia. Ik schreef er te vaak over, gaf mijn gekleurde mening te pas en te onpas. Daar zou ik eens mee op moeten houden. Het goede komt tenslotte vanzelf bovendrijven.
Maar een slechte gewoonte is hardnekkig. Daarom ga ik toch nog een keertje overstag. Om het af te leren.
Ik lees inmiddels zoveel over Twitter dat het me bijna tegen gaat staan. En dat terwijl ik juist overstag was gegaan, en het inmiddels als een mooi en krachtig communicatiemiddel ervaar.
Alles in me schreeuwt dan om te reageren op de Aven die het maar niks vinden. Akkoord, maar laat ik me beperken tot een verwijzing naar de prachtpost van Steve Lawson, die ik eerder deze week ook al de lente in kwetterde: Twitter sucks, so change your friends. Lawson vertelt hoe het zit, met al die mensen die niet weten maar wel vinden.
En daarmee wil ik het Twitterhoofdstuk afsluiten. Benieuwd of dat me gaat lukken.
Is a lie
For some reason you never asked why
This is not a black and white world
You can’t afford to believe in your side
This is not a black and white world
To be alive
I say that the colours must swirl
And I believe
That maybe today
We will all get to appreciate
The Beauty of Gray
-Live-
@
Was ik net van plan vandaag een kritisch blogpostje aan twitter te wijden, maar nu durf ik niet meer… ‘k Zal me netjes aan de proeftijd van een maand houden.
Over evangeliseren gesproken: de apostel Paulus (als ik het wel heb, misschien was het Johannes wel) zei: Als je wilt weten wat iemand werkelijk gelooft, luister dan niet naar wat hij zegt, maar kijk naar wat hij doet.
Vertaald naar twitter is dat misschien: als je twitter graag wilt promoten, gebruik het dan op een manier die mensen aanspreekt, dan volgen ze vanzelf wel.
Maar natuurlijk wel: ieder z’n mening toch? En je hebt het in ieder geval uitgeprobeerd. Als het voor jou niets is, is dat prima toch?
En laten we wel zijn. In het begin stond ik ook sceptisch tegenover. Ik ben pas overstag gegaan toen ik dingen zag die me aanspraken inderdaad. En spelenderwijs kreeg ik er steeds meer plezier in. En ondervond ik ook steeds meer het nut.
Afijn. Ik verdedig alweer.
Off-topic: stuurde je vanochtend nog bedankje maar zonnet zendt weer retour :-/
Ik zou zeggen, gewoon doorgaan met het evangeliseren. Je vecht immers voor een goede zaak: meer en leukere communicatie- en informatiemogelijkheden. En het promoten van leuke muziek. Ik had ze lang niet meer gehoord: Live. Prachtige en toepasselijke zin: ‘You can’t afford to believe in your side’. Thanx.
You’re welcome Festina. Dat vind ik ook een fijn zinnetje 🙂
Zijn ze bij die zonnet nou helemaal van de pot gepleurd, zoals wij dat in goed R’dams zeggen? Ander adres: schrijverdezes@gmail.com
kreeg net een mail van je en reageerde daarop, denkend dat die wel zou lukken dan. Ook weer niet. Ik ga maar schakelen naar je gmail ja. Dat is beter.
Wel later want moet nu weg.
Doei!
Moet toch wel lachen om de column. Vind hem nog niet zo heel erg slecht eigenlijk. Het is geen supernegatief verhaal in mijn ogen.
Alleen een columnist die aangeeft niet te weten wat een tool is er geen tijd voor te hebben om het uit te vogelen en mee te experimenteren, maar er toch een mening over wil geven (demp zo wil ik mijn geld ook wel verdienen :)).
Wat ik leuker vind is dat jij nu toch weer onbewust internettoepassingen aan het promoten bent en aan het gebruiken op manieren zoals de oude media nog niet schijnt te kennen.
Als ik onder de column lees staat er de volgende tekst:
“Bij deze column kun je geen reactie achterlaten omdat hij voor de krant is geschreven”
En hoewel het niet mogeiljk is om een reactie achter te laten heb jij het wel gewoon gedaan 🙂
Och en over het verkondigen van jou evenagelie. Ik denk dat iedereen kritisch moet zijn over de tools die hij wel en of niet gebruikt en regelmatig moet reflecteren op de wijze waarop hij deze tools inzet.
Net zoals ik nu vaak een afweging maak of ik de auto naar mijn werk of een afspraak pak of toch maar de trein neem of met een collega zal meerijden, zal men in onze steeds meer gemedialiseerde maatschappij dezelfde soort keuzes moeten maken.
Houdt ik contact met collega’s, vrienden, teamgenoten etc via de mail, msn, sms, twitter, hyves of een andere tool.
Maar als jij kritisch hebt gekeken naar jou tools en deze nuttig vind om te gebruiken, dan mag jij dit ook wel gewoon aangeven. Dan mag jij ook gewoon reageren als je het niet eens bent met de mening van anderen (vooral als deze mening gebaseerd is op gevoelens en ideeën ipv op echte ervaringen en harde feiten)!
Je zult er alleen wel rekening mee moeten houden dat je niet iedereen kunt overtuigen en dat mensen altijd een andere mening kunnen hebben. Deze mening moeten we ook gewoon respecteren, net zoals zij jou mening moeten respecteren.
Wij denken niet zo in wij en zij als zij 🙂
Zolang je (informatie)behoefte je (mening over je) communicatiepositie bepaalt, schijnt het me toe dat er geen wolkje aan de lucht is
Grijs, he?
@ Jeroen: bedankt voor de uitgebreide reactie. Ik kan het alleen maar beamen…
@ Marina: wij zijn anders inderdaad 🙂
Heerlijk grijs zelfs!
@ @: grijs en een jaartje ouder ;o)
Ja :-/
En met al die dingen is het zo dat je het moet doen om er werkelijk iets zinnigs over te kunnen zeggen. Er wordt helaas verschrikkelijk veel vanaf de kantlijn gebruld. Meer een kwestie van de vrijheid van de doener dan de grijsheid van de doener wat mij betreft. Gewoon stug volhouden toch?
Fijn weekeinde!
Dat lijkt me een prima voorstel Jan 🙂
Dank!